| ← Psalms (94/150) → |
| 1. | Бог Господ е одмаздник Боже на одмаздата покажи се! |
| 2. | Стани, Судијо на земјава, дај им отплата на гордите. |
| 3. | До кога грешниците, Господи, до кога грешниците ке се фалат, |
| 4. | мрморат и кажуваат неправда, до кога ке зборуваат така сите што вршат безааконие? |
| 5. | Го газат Твојот народ, Господи, и го озлобуваат Твоето наследство; |
| 6. | вдовица и сирак убија, и придојден убија. |
| 7. | па рекоа: Господ нема да види, ни Бог Јаковов нема да дознае. |
| 8. | Вразумете се, вие што сте безумни! И дали вие, лу е, некогаш ке се опаметите? |
| 9. | Оној, Кој го насадил увото, нема ли да чуе, и Оној што го поставил окото, нема ли да види? |
| 10. | Оној, Кој ги вразумува народите, и Кој го учи човекот на знење, зар нема да казни? |
| 11. | Господ ги знае човечките мисли, знае дека се тие суетни. |
| 12. | Блажен е оној човек, кого го казнуваш Ти, Господи, и го поучуваш на Твојот закон, |
| 13. | за да му дадеш мир во лошите денови, додека за грешникот не се ископа гроб! |
| 14. | Зашто Господ нема да го отфрли Својот народ и нема да го остави Своето наследство. |
| 15. | додека правдата не се обрне во суд и по него не се држат сите прави по срце. |
| 16. | Кој ке се крене за мене против лукавите или кој ке стои покрај мене против оние што вршат беззаконие? |
| 17. | Да не ми беше помогнал Господ, душата моја брзо ке се преселеше во адот. |
| 18. | Кога ке речев: ногата ми се поколеба, - Твојата милост, Господи, ме помагаше. |
| 19. | Кога се намножуваа тешкотиите и во срцето мое, Твоите утехи ја развеселуваа душата моја. |
| 20. | Па зар до Тебе ке се приближи престолот безбожнички, оној што работи спротивно на законот Твој. |
| 21. | Ја ловат душата на преведникот и осудуват невина крв. |
| 22. | Но Господ е мое прибежиште и Бог мој - сигурност во надежта моја. |
| 23. | Он ке го сврти врз нив нивното беззаконие, и според злобата нивна ке ги погуби Господ Бог. |
| ← Psalms (94/150) → |