| ← Psalms (71/150) → |
| 1. | На Тебе Господи, се надевам, да не останам посрамен вечно. |
| 2. | Избави ме поради праведноста Своја и очисти ме; приклони го увото Свое кон мене и спаси ме. |
| 3. | Биди ми Бог заштитник, изведи ме на место сигурно - зашто Ти си моја крепост и мое прибежиште. |
| 4. | Боже мој, избави ме од рацете на грешникот, од рацете на престапникот и насилникот, |
| 5. | зашто Ти си моја надеж, Господи, моја сигурност од младоста моја. |
| 6. | За Тебе цврсто се држам од ра ањето мое; Ти си мој покровител од мајчината ми утроба; за Тебе вечно ке пеам. |
| 7. | За многумина бев како некое чудо, но Ти си мојот силен помошник. |
| 8. | Нека се исполни устата моја со похвала, па со песна да ја величам славата Твоја; и цел ден да пеам за Твоето велелепие. |
| 9. | Не отфрлај ме на старост, кога ке почне силата моја да исчезнува, не напуштај ме, |
| 10. | зашто непријателите мои зборуваат против мене; и оние, кои ја демнат душата моја, се договараат ме у себе, |
| 11. | велејки: "Го остави Бог; гонете го и фатете го, зашто нема кој да го избави". |
| 12. | Боже мој, не се оддалечувај од мене; Боже мој, побрзај ми на помош! |
| 13. | Да се посрамат и да исчезнат оние што ја клеветат душата моја; да поцрвенат и се засрамат оние, што ми сакаат зло. |
| 14. | Јас, пак, секогаш ке се надевам на Тебе и ке Те восхвалувам се повеке. |
| 15. | Устата моја ке ја разгласува Твојата правда, и секој ден спасението од Тебе, зашто не им го знам бројот. |
| 16. | Kе влезам во силата Господова; Господи, ке ја спомнувам Твојата правда - само Твојата. |
| 17. | Боже, Ти ме поучуваше од младоста моја, и јас се досега ги објавував чудесата Твои. |
| 18. | И во староста, па и кога ке престареам, Боже, не напуштај ме, за да ја објавувам мишката Твоја, силата Твоја и правдата Твоја на сегашниот род и на идниот, |
| 19. | силата Твоја и правдата Твоја, Боже, дури до вишното небо, и за делата Твои со кои си ме возвеличил, Боже, кој е сличен на Тебе?? |
| 20. | Колку големи и тешки маки ми прати, но Ти пак ме оживуваше, кога Ти се обракав, и пак ме изведуваше од земните длабини. |
| 21. | Зголемувајки ги Своите добрини и свртувајки се кон мене, ме утешуваше и, пак ме изведуваше од земните бездни. |
| 22. | И јас ке ја славам ме у лу ето на харфа Твојата вистина, Боже мој; ке Те воспевам на гусла, Светецу Израилев! |
| 23. | Kе се радува устата моја, кога ке Ти пеам, и душата моја, која си ја избавил. |
| 24. | И јазикот мој секогаш ке зборува за Твојата правда, кога ке поцрвенеат и ке се засрамат оние, кои ми пожелуваа зло. |
| ← Psalms (71/150) → |