←  Proverbs (11/31)  →
1. Неисправните мерила се одвратни пред Господа, а точните мерки Нему Му се угодни.
2. Kе дојде ли гордоста, ке дојде и срамот, но мудроста е со смирените. Праведниот, умирајки остава сожалување; а смртта на нечестивите е ненадејна и радосна.
3. Непорочноста на простодушните ке ги раководи, а лукавството на подмолните ке ги погуби.
4. Богатството нема да помогне во денот на гневот, а правдата ке спаси од смрт.
5. Правдата на непорочниот го израмнува неговиот пат, а нечестивиот ке падне поради својата нечесност.
6. Правдата на простодушните ке ги спаси, а беззакониците ке бидат уловувани од своето беззаконие.
7. Со смртта на нечестивиот човек, исчезнува надежта негова, и очекувањето на беззакониците загинува.
8. Праведникот се спасува од невоља, а место него во неа па а нечестивиот.
9. Лицемерниот го погубува со уста ближниот свој, а праведниците се спасуваат со знаење.
10. Кога праведниците благсловуваат, градот напредува, а преку устата на нечестувите се разрушува.
11. Со благословот на праведните градот се издига, а преку устата на нечестивите се разурушува.
12. Малоумниот искажува презир кон ближниот свој, но разумниот човек молчи.
13. Кој оди да озборува, издава тајна, но верниот човек ја чува тајната.
14. Каде нема советување, неродот опа а, спасението е во многу советници.
15. Кој што презема јамство за друг, зло си донесува, а кој го мрази јемството, тој е во безопасност.
16. Добрата жена ја зголемува славата на мажот свој, а жената, која ја мрази правдата, е врв на нечесноста. Мрзливите се немокни, а трудољубивите се здобиваат со богатство.
17. Милосрдниот човек си прави добро на душата своја, а жестокиот по срце го руши телото свое.
18. Нечестивиот врши измамлива работа, а на оној што сее правда, наградата му е вистинска.
19. Праведноста води кон живот, а кој се стреми кон зло, се стреми кон смртта своја.
20. Подмолните по срце се одвратни пред Господа, а неопрочните во својот пат Нему Му се благоугодни.
21. Можеш со сигурност да речеш, дека порочниот нема да остане неказент, а семето на праведните ке се спаси.
22. Она што е златна алка на носот кај свињата, тоа е жена убава, но без разум.
23. Праведните сакаат само добро, а нечестивите ги очекува гнев.
24. Еден раздава штедро, и уште му се додава; а друг преку мера е штедлив, и пак е сиромав.
25. Добротворната душа ке биде наситена, и кој напојува други, и тој самиот ке биде напоен.
26. Кој задржува храна за себеси, него народот го проколнува; а кој ја продава - врз главата негова стои благослов.
27. Кој се стреми кон добро, тој бара благоволение; а кој бара зло, него и го снао а.
28. Кој се надева на богатството свое, ке падне; а кој се застапува за праведниците, тој ке напредува.
29. Кој ја расипува куката своја, ке наследи ветар, а неразумниот му е слуга на мудриот.
30. Плодот на праведникот е дрво на животот, а безбожниците предвреме ке бидат земени.
31. Ако на праведникот му се плака на земјата, дотолку повеке на нечестивиот и на грешникот.
←  Proverbs (11/31)  →