Numbers (22/36)

← Numbers (22/36) →

Тогаш синовите Израилеви тргнаа и се задржаа на запад од Моав, кај Јордан спроти Јерихон.

И Валак, синот Сепфоров, виде се‘ што им беше направил Израилот на Аморејците.

И Моавците многу се уплашија од тој народ, бидејки беше многуброен; затоа тие многу се уплашија од синовите Израилеви.

Тогаш Моавците им рекоа на Мадијамските старешини: "Овој народ сега истебува се‘ околу нас, како што телињата ја изедуваа полската трева." А Валак, синот Сепфоров, беше моавитски цар во тоа време.

Тој испрати пратеници при Валаам, синот Веоров во Фадур, крај реката во земјата на синовите на неговиот народ, да го повикаат и да му кажат: ‘Ете, овие лу е дојдоа од Египет и го покрија лицето земно, и сега се сместени во моето владение.

Па дојди и проколни ми го тој народ, бидејки се посилни од мене: тогаш можеби ке бидам во состојба да ги поразам и да ги изгонам од земјата моја; бидејки знам, дека кого ке го благословиш ти, тој е благословен, и кого ке го проколнеш, тој е проколнат.‘

И отидоа моавските старешини и старешините Мадијамски со подароци во рацете и дојдоа при Валаам и му ги соопштија Валаковите зборови.

И тој им рече: "Пренокевајте нокеска овде, и јас ке ви одговорам што да правите, онака како што ке ми рече Господ." И моавските старешини останаа кај Валаама.

И дојде Бог при Валаам и му рече: "Кои се оние лу е кај тебе?"

10.

Валаам Му одговори на Бога: "Моавскиот цар Валак, синот Сепфоров ги испратил при мене да кажат:

11.

‘ете, лу е дојдоа од Египет и го покрија земното лице, па се сместија на моето владение; дојди, па, проколни ги; тогаш можеби ке можам да ги поразам и да ги изгонам од земјата.‘"

12.

И му рече Бог на Валаама: "Не оди со нив, не проколнувај ги тие лу е; тие се благословени."

13.

И утрината стана Валаам и им рече на кнезовите Валакови: "Вратете се при својот господар, зашто Бог не ми позволува да одам со вас."

14.

Тогаш моавските кнезови станаа и се вратија при Валак, и му рекоа: "Валаам не сакаше да дојде со нас."

15.

И Валак пак реши да испрати кнезови, повеке и со поголема чест од првите.

16.

И тие дојдоа при Валаама и му рекоа: "Вака вели Валак, синот Сепфоров: те молам не задоцнувај да дојдеш при мене;

17.

ке ти укажам големи почести и ке направам за тебе се‘, што ке ми кажеш; па дојди и проколни ги тие лу е."

18.

Валаам одговори и им кажа на кнезовите Валакови: "Да ми ја дадеше Валак и куката своја, полна со злато и сребро, не можам да ја прекршам заповедта на Господа Бога, и да извршам нешто мало или големо по своја воља;

19.

но сепак, останете и вие тука, оваа нок и јас ке разберам, што уште ке ми каже Господ."

20.

И дојде нокта Бог при Валаама и му рече: "Ако овие лу е дошле да те викаат, стани, оди со нив; но прави го само она, што ке ти го речам Јас."

21.

Утрината Валаам стана, ја оседла ослицата своја и тргна со моавските кнезови.

22.

И се разгневи јароста Божја, затоа што тргна тој, и застана Ангел Господов на патот, за да му попречи. Тој јаваше на ослицата своја, а со него и двајца слуги негови.

23.

И ослицата го виде Ангелот Господов, застанат на патот со извлечен меч во раката, па скршна од патот и тргна по полето, а Валаам почна да ја бие ослицата со својот жезал за да се врати на патот.

24.

И застана Ангелот Господов на еден тесен пат ме у лозјата, оградени и од едната и од другата страна.

25.

Ослицата кога го виде Ангелот Господов, тргна кон оградата и ја притисна ногата на Валаама; и тој пак почна да ја бие.

26.

Но Ангелот Господов пак се тргна и застана на тесно место, каде што немаше каде да се скршне ни надесно, ниту налево.

27.

Ослицата, кога го виде Ангелот Господов, легна под Валаама. И се разгневи Валаам и пак почна да ја бие ослицата со жезалот.

28.

Тогаш ја одврза Бог устата на ослицата и тој му рече на Валаама: "Што ти направив, та ме биеш еве веке третпат?"

29.

Валаам и‘ рече на ослицата: "Затоа што се подигра со мене; да имав во раката меч, сега ке те прободев."

30.

А ослицата му рече на Валаама: "Не ли сум јас твојата ослица, која ти ја јаваш од младоста твоја до денес? Сум ти правела ли вака досега?" Тој одговори: "Не".

31.

И му ги отвори Господ очите на Валаама, и тој го виде Ангелот Господов, застанат на патот со извлечен меч во раката, се поклони и падна ничкум.

32.

И му рече Ангелот Господов: "Зошто ја биеш ослицата еве веке три-пати? Јас излегов да ти го попречам патот, зашто патот твој не Ми е по воља!

33.

и ослицата, кога ке ме видеше, скршнуваше од мене еве веке три пати; ако не скршнуваше од мене, ке те убиев, а неа ке ја оставев жива."

34.

И му рече Валаам на Ангелот Господов: "Згрешив, бидејки не знаев, дека Ти стоиш на патот пред мене; и сега, ако тоа Ти е неугодно, јас ке се вратам."

35.

И му рече Ангелот Божји на Валаама: ‘оди со овие лу е; зборувај го само она што Јас ке ти го кажувам.‘ И отиде Валаам со Валаковите кнезови.‘

36.

Валак, кога чу, дека доа а Валаам, излезе да го пречека во моавскиот град, кој е во Арнонските предели, при самиот крај.

37.

И му рече Валак на Валаама: ‘нели испратив јас при тебе да те викаат, зошто не дојде при мене? Или зар не можам да ти укажам почести?‘

38.

И му рече Валаам на Валака: ‘ете, јас дојдов при тебе, но можам ли да кажам нешто од себеси? Она што Бог го вложува во устата моја тоа и ке го кажам.‘

39.

И тргна Валаам со Валака, и влегоа во градските куки.

40.

И закла Валак телиња и овци и му испрати на Валаама и на кнезовите, кои беа со него.

41.

А утрината Валак го зеде Валаама и го качи на Вааловите sидини, за да види оттаму еден дел од народот.

← Numbers (22/36) →