Matthew (21/28)

← Matthew (21/28) →

И кога наближија до Ерусалим и дојдоа во Бетфага, кај Маслиновата Гора, Исус испрати двајца ученици, велејќи им:

"Појдете во селото што е пред вас и таму ќе најдете врзана магарица и магаренце со неа. Одврзете ги и доведете Ми ги!

А ако некој ви рече нешто, кажете му: 'Потребни Му се на Господ', и веднаш ќе ги пушти."

А тоа стана, за да се исполни кажаното преку пророкот кој вели:

"Кажете и на Сионската ќерка: 'Еве, твојот Цар доаѓа кај тебе, кроток, јавајќи на магаренце, младо од магарица!"

Учениците отидоа и сторија како што им заповеда Исус.

Ги дотераа магарицата и магаренцето, ги ставија врз нив своите наметки, и Тој седна над нив.

Мнозинството од народот ги постилаа своите облеки по патот, а други сечеа гранки од дрвјата и ги постилаа по патот.

А врволицата, која одеше пред Него и по Него извикуваше, велејќи: "Осана на Давидовиот Син! Благословен е Тој кој доаѓа во Господово име! Осана во висините!"

10.

И кога влезе во Ерусалим, целиот град се раздвижи, говорејќи: "Кој е Овој?"

11.

А народот одговараше: "Овој е Пророкот Исус, од Назарет во Галилеја."

12.

Тогаш Исус влезе во Храмот и ги истера сите што купуваа и продаваа во Храмот, па им ги преврте масите на менувачите на пари и тезгите на продавачите на гулаби,

13.

и им рече: "Напишано е: 'Мојот Дом ќе биде наречен Дом на молитва', а вие го направивте разбојничко дувло."

14.

И Му пристапија слепи и сакати, во Храмот, и Тој ги исцели.

15.

А кога првосвештениците и закониците ги видоа чудата што ги направи, и децата кои викаа во Храмот: "Осана на Давидовиот Син!", се налутија

16.

и Му рекоа: "Слушаш ли што зборуваат овие?" А Исус им рече: "Да, зар не сте прочитале никогаш: 'Од устата на децата и доенчињата Си приготви пофалба?'",

17.

па ги остави и замина од градот во Бетанија и таму преноќи.

18.

Утредента кога се враќаше во градот огладне.

19.

И кога виде смоква крај патот, отиде до неа, но не најде ништо на неа, освен лисјата, и и рече: "Отсега да немаш плод довека!" И смоквата веднаш се исуши.

20.

А кога учениците го видоа тоа, се зачудија и рекоа: "Како се исуши смоквата веднаш?"

21.

Исус одговори, велејќи: "Bистина ви велам, ако имате вера и не се посомневате, ќе го правите не само тоа што и се случи на смоквата, туку ако и речете на оваа гора: 'Дигни се оттука и фрли се во морето!' ќе стане така,

22.

и сè што ќе побарате во молитва, со вера, ќе добиете."

23.

Кога дојде Исус во Храмот, додека поучуваше Му пристапија првосвештениците и народните старешини, велејќи: "Со каква власт го правиш тоа? И кој Ти ја даде таа власт?"

24.

А Исус во одговор им рече: "И Јас ќе ве прашам нешто, па ако ми кажете, и Јас ќе ви кажам со каква власт го правам ова.

25.

Од каде беше Јовановото крштавање? Од небото или од луѓето?" А тие размислуваа во себе, велејќи: "Ако речеме 'од небото', ќе ни рече: 'Зошто тогаш не му поверувавте?'

26.

А ако речеме: 'од луѓето' се плашиме од народот, зашто сите го сметаат Јован за пророк."

27.

И во одговор Му рекоа: "Не знаеме!" И Тој им рече: "Ни Јас нема да ви кажам со каква власт го вршам ова."

28.

"И, што мислите за ова? Еден човек имаше два сина, па отиде кај првиот и му рече: 'Синко, појди на лозје и работи денес таму!'

29.

Тој одговори, велејќи: 'Ќе појдам господару', но не отиде.

30.

Потоа дојде кај вториот и му го рече истото. А тој одговори и рече: 'Не одам!', но потоа се покаја и отиде.

31.

Кој од двајцата ја исполни татковата волја?" Тие рекоа: "Bториот!" Исус им рече: "Bистина ви велам, даночниците и блудниците пред вас ќе влезат во Божјото царство.

32.

Зашто, Јован дојде кај вас по патот на праведноста - и не му поверувавте, а даночниците и блудниците му поверуваа; вие видовте, но подоцна не се покајавте, за да му поверувате."

33.

"Чујте една друга споредба! Беше еден домаќин кој насади лозје, го загради со плот, и ископа во него гмечало за грозје; изгради кула, им го даде под наем на лозарите и си замина на пат.

34.

А кога наближи времето за грозјебрање, ги прати своите слуги кај лозарите, за да го приберат родот.

35.

А лозарите ги фатија неговите слуги и едниот го натепаа, другиот го убија, а третиот го каменуваа.

36.

Тој пак испрати други слуги, повеќе од првите, но и со нив постапија исто.

37.

Најпосле кај нив го испрати својот син, велејќи: "Ќе се засрамат од мојот син!"

38.

Но кога лозарите го видоа синот, си рекоа меѓу себе: "Овој е наследникот! Ајде да го убиеме и да го присвоиме неговото наследство!"

39.

И го фатија, го исфрлија од лозјето и го убија.

40.

Кога ќе дојде господарот на лозјето, што ќе им стори на лозарите?"

41.

Тие Му одговорија: "Тие злосторници страшно ќе завршат, а лозјето ќе им го даде под наем на други лозари, кои ќе му ги даваат плодовите навреме."

42.

Исус им рече: "Зар не сте прочитале никогаш во Писмата: 'Каменот што го отфрлија ѕидарите, стана темелен камен. Од Господ е тоа, и чудесно е во нашите очи?"

43.

Затоа ви велам дека ќе ви биде одземено Божјото царство и ќе му биде дадено на народ, кој ќе ги донесува плодовите на Царството!

44.

И кој ќе падне врз тој камен - ќе се распарчи, а врз кого ќе падне тој - ќе го смачка. "

45.

Кога првосвештениците и фарисеите ги чуја овие Негови споредби, сфатија дека зборува за нив,

46.

и гледаа да Го фатат, но се плашеа од народот, зашто народот Го сметаше за пророк.

← Matthew (21/28) →