Matthew (15/28)

← Matthew (15/28) →

Тогаш фарисеите и закониците од Ерусалим, Му пристапија на Исус и рекоа:

"Зошто Твоите ученици ја престапуваат традицијата на старите? Бидејќи не си ги мијат рацете, кога јадат леб."

А Тој одговарајќи им рече: "Зошто и вие ја престапувате Божјата заповед, заради вашите традиции?

Зашто Бог заповеда: 'Почитувај ги таткото и мајката' и 'Кој зборува лошо за својот татко или мајка, нека биде казнет со смрт'.

А вие велите: кој ќе му рече на татко си или на мајка си: 'Она со што би можел да те помогнам, Му е подарено на Бога,

тој нема обврска спрема татка си или мајка си'. Така го укинавте Божјото слово заради вашите традиции.

Лицемери! Исаија добро пророкуваше за вас, велејќи:

'Овој народ Ме почитува со усните, а нивното срце е далеку од Мене.

Попусто Ми се поклонуваат, поучувајќи учења кои се човечки повелби.'"

10.

И го повика народот и му рече: "Слушајте и разберете!

11.

Она што влегува во устата не го погани човекот, туку она што излегува од устата, тоа го погани човекот."

12.

Тогаш учениците Му се приближија и рекоа: "Знаеш ли дека фарисеите се навредија кога го чуја тоа?"

13.

А Тој им одговори и рече: "Секое растение што не го насадил Мојот небесен Татко, ќе биде искорнато.

14.

Оставете ги. Тие се слепи водачи на слепите, а ако слеп води слеп, обајцата ќе паднат в јама."

15.

А Петар изусти и Му рече: "Објасни ни ја споредбата."

16.

На тоа Исус им рече: "Зар вие сè уште не разбирате?

17.

Не сфаќате ли дека сè што влегува во устата минува низ стомакот и се исфрла надвор?

18.

А она што излегува од устата, произлегува од срцето и тоа го погани човекот.

19.

Зашто од срцето произлегуваат зли мисли, убиства, прељуби, блудства, кражби, лажни сведоштва, хули.

20.

Тие се нештата кои го поганат човекот. А јадењето со неизмиени раце не го погани човекот."

21.

Откако излезе оттаму, Исус се повлече во пределите на Тир и Сидон.

22.

И ете, една жена, хананејка, се појави од тие краишта и извика кон Него велејќи: "Смилувај ми се, Господи, Сине Давидов! Мојата ќерка е тешко опседната од демон."

23.

А Тој не и одговори со ниеден збор. Но Му се приближија Неговите ученици и Го молеа, велејќи Му: "Избркај ја, зашто вика по нас."

24.

Но Тој одговори и рече: "Јас Сум испратен само кај загубените овци на израеловиот дом."

25.

Таа повторно Му се приближи и поклонувајќи Му се рече: "Господи, помогни ми!"

26.

А Тој, одговарајќи и рече: "Не е убаво да се земе лебот од децата и да им се фрли на кучињата."

27.

Но таа рече: "Да, Господи, но дури и кучињата јадат од трошките што паѓаат од трпезата на нивните Господари."

28.

Тогаш Исус и одговори, велејќи: "О, жено, голема е твојата вера. Нека ти биде како што посакуваш." И нејзината ќерка беше исцелена во тој час.

29.

Откако замина оттаму, Исус дојде покрај Галилејското Море, се искачи на гората и седна таму.

30.

И нагрвалија на Него едночудо луѓе, кои носеа со себе: куци, сакати, слепи, неми и многу други, па ги положуваа при Неговите нозе, а Тој ги исцелуваше,

31.

па гледајќи ги немите како прозборуваат, сакатите како оздравуваат, куците како одат и слепите како гледаат луѓето се восхитуваа; и Го прославуваа Богот на Израел.

32.

А Исус ги повика Своите ученици кај Себе, и рече: "Исполнет Сум со сожаление спрема луѓево, зашто веќе три дни останаа со Мене и немаат што да јадат, а не сакам да ги отпуштам гладни, за да не премалат по патот."

33.

Учениците Му рекоа: "Кај ќе најдеме во пустинава толку леб, за да наситиме олку многу луѓе?"

34.

Исус им рече: "Колку лебови имате?" Тие рекоа: "Седум и неколку рипчиња."

35.

И им заповеда на луѓето да испоседнат наземи;

36.

ги зеде седумте лебови и рибите, благодари, ги раскрши и им ги даде на учениците, а учениците пак на луѓето.

37.

И сите јадоа и се наситија, и го собраа преостанатото од парчињата, седум полни кошеви.

38.

А оние што јадеа, беа четири илјади мажи, покрај жените и децата.

39.

И штом ги распушти луѓето, влезе во коработ и дојде во пределите на Магадан.

← Matthew (15/28) →