Joshua (9/24)

← Joshua (9/24) →

Откако го чуја тоа аморејските цареви, кои беа од оваа страна на Јордан, по планината и рамнината и по целиот брег на Големото Море, и кои беа близу до Антиливан, - Хетејците, Аморејците, Гергесејците, Хананејците, Ферезејците, Евејците и Јевусејците,

се собраа сите, за да удрат заедно против Исуса и Израилот.

Но жителите гаваонски, откако чуја, што му направил Господ на Јерихон и на Гај,

употребија и тие итрина; отидоа и се снабдија со храна за пат и ставија ветви вреки на ослите свои и ветви, испокинати и закрпени мевови за вино;

и обувките на нозете им беа стари, закрпени, и облеката нивна - ветва; и сиот леб нивни за пат беше сув и мувлосан.

Тие дојдоа кај Исуса во логорот Израилев во Галгал и му рекоа нему и на сите Израилци: "Ние сме дојдени од многу далечна земја; впрочем ако сакате склучете со нас сојуз."

А Израилците им одговорија на Евејците: "Вие, можеби живеете близу до нас; како ке склучиме сојуз со вас?"

Тие му рекоа на Исуса: "Ние сме твои робови." А Исус ги праша: "Кои сте вие и од каде сте дошле?"

Тие му одговорија: "Од многу далечна земја се дојдени твоите робови во името на Господа, твојот Бог, зашто ја чувме славата Негова и за се што извршил Он во Египет,

10.

и за се она, што им направи на двајцата аморејски цареви, кои беа од онаа страна на Јордан, на есевонскиот цар Сион и на васанскиот цар Ог, кои живееја во Астарот и во Едраин.

11.

Кога го чуја тоа, старешините наши и сите жители на нашата земја ни рекоа: земе во рацете свои леб за пат, одете им во пресрет и кажете им: ‘Ние сме ваши робови; па, ако сакате, склучете сојуз со нас.

12.

Овој наш леб го зедовме од куките наши топол во денот, кога тргнавме кон вас, а сега ете, тој се исушил и мувлосал;

13.

и овие мевови со вино, кои кога ги наполнивме беа нови, ете се испокинаа; и овие наши облеки и обувките изветвеа поради многу долгиот пат."

14.

И кнезовите го зедоа лебот нивни, а Господа не го прашаа.

15.

Тогаш Исус склучи со нив мир и постави услов, дека ке им го зачува животот; и кнезовите на народот им се заколнаа.

16.

А по три дена, откако склучија со нив сојуз, слушнаа дека тие биле нивни соседи и дека живеат близу до нив;

17.

зашто синовите Израилеви кога тргнаа на пат, дојдоа до градовите нивни на третиот ден; градотиве нивни, пак, беа: Гаваон, Кефира, Вирот и уште градот Јарим.

18.

Исус и синовите Израилеви не ги погубија, зашто сите кнезови народни им се заколнаа во Господа, Израилевиот Бог. Затоа целото општество Израилево замрмори против кнезовите.

19.

Сите кнезови му рекоа на целиот народ: "Им се заколнавме во Господа, Израилевиот Бог, и затоа не можеме да ги допреме нив;

20.

а, еве, што ке направиме со нив: ке ги оставиме живи, за да не не стигне гневот поради клетвата, со која им се заколнавме."

21.

И им рекоа уште кнезовите: "Нека живеат, но ке сечат дрва и ке носат вода за целото општество." И целиот народ направи така, како што му рекоа кнезовите.

22.

Исус ги повика и им рече: "Зошто не измамивте, кога рековта: ‘ние сме многу далеку од вас, а вие сте живееле блиску до нас?‘

23.

Отсега да сте проклети! Вечно ке бидете робови, ке сечете дрва и ке носите вода за мене и за домот на мојот Бог!"

24.

Тие му одговорија на Исуса и рекоа: "Дојде до ушите на твоите робови, дека Господ, твојот Бог, му заповедал на својот слуга Мојсеј, оти ке ви ја даде цела земја, и дека ке не погуби нас и сите жители на оваа земја пред лицето ваше; затоа ние многу се уплашивме да не ни го земете животот, па го направивме тоа;

25.

сега, ете, ние сме во твои раце: како ти се чини дека е подобро и посправедливо да постапиш со нас, така и направи."

26.

И Исус така и постапи со нив: ги избави од рацете на синовите Израилеви, и тие не ги погубија.

27.

И во тој ден Исус нареди тие да сечат дрва и да носат вода за целото општество и за жртвеникот на Господа; поради тоа оние што живееја во Гаваон станаа дрвари и водари за жртвеникот Божји дури и до денес, на она место, што ке го избере Господ.

← Joshua (9/24) →