John (6/21)

← John (6/21) →

Потоа Исус отиде на другата страна од Галилејското Море (наречено Тибериско).

Многу народ одеше по Него, зашто ги гледаше чудотворните знаци, што ги правеше над болните.

Исус се искачи на гората и седеше таму со Своите ученици.

А наближуваше јудејскиот празник Пасха.

Тогаш Исус ги подигна очите и виде дека многу народ доаѓа кон Него, па му рече на Вилип: "Каде да купиме леб, за да се нахранат овие?"

Тоа го рече само за да го испита, зашто Самиот знаеше што ќе стори.

Вилип Му одговори: "Нема да им втаса леб за двесте денарии, туку секој од нив нека добие по малку."

Еден од Неговите ученици, Андреј, братот на Симон Петар, Му рече:

"Тука има едно момче, кое има пет јачменови лебови и две риби, ама што е тоа за толку народ?"

10.

А Исус рече: "Нека испоседнат луѓето! "Имено, имаше многу трева на местото, па луѓето испоседнаа, на број околу пет илјади.

11.

Тогаш, Исус ги зеде лебовите, и откако заблагодари им ги раздаде на учениците, а учениците на оние што испоседнаа; исто така и од рибите, колку што сакаа.

12.

Кога се наситија, им рече на Своите ученици: "Соберете ги останатите парчиња, за да не пропадне ништо!"

13.

И така, ги собраа и наполнија дванаесет кошници со парчињата од петте јачменови лебови, што им останаа на оние кои јадеа.

14.

Луѓето, кога го видоа чудотворниот знак што го направи, рекоа: "Овој е навистина Пророкот Кој требаше да дојде на светот."

15.

Исус, штом разбра дека сакаат да дојдат и да го одвлечат насила, за да Го направат цар, пак се повлече наполно Сам во гората.

16.

Кога се смрачи, Неговите ученици слегоа до морето,

17.

влегоа во кораб и тргнаа преку морето кон Капернаум. Bеќе се стемни, а Исус уште не беше дојден кај нив.

18.

А морето почна да се бранува, зашто дуваше силен ветар.

19.

Откако одвеслаа околу дваесет и пет или триесет стадии, Го видоа Исус како оди по морето и се приближува кон коработ, па се исплашија.

20.

Но Тој им рече: "Јас Сум, не плашете се!"

21.

Тие сакаа да Го примат во коработ, а коработ веднаш се најде на брегот, кон кој одеа.

22.

Утредента, народот, што стоеше од другата страна на морето, виде дека таму нема друг кораб, освен еден и дека Исус не влезе во него со Своите ученици, туку дека Неговите ученици отпловија сами.

23.

Од Тиберија пристигнаа други кораби, близу до местото каде што беа јале леб, откако Господ заблагодари.

24.

И кога луѓето видоа дека таму ги нема ни Исус ниту Неговите ученици, влегоа во корабите и пристигнаа во Капернаум, за да Го бараат Исуса.

25.

Кога Го најдоа на спротивната страна од морето, Му рекоа: "Раби, кога дојде тука?"

26.

Исус им одговори, велејќи: "Bистина, вистина, ви велам, Ме барате не затоа што видовте чудотворни знаци, туку затоа што јадевте од лебовите и се наситивте.

27.

Работете не за храна што се расипува, туку за храна што останува за вечен живот, која ќе ви ја даде Синот Човеков, зашто Таткото Бог стави печат врз Него!"

28.

Тогаш Му рекоа: "Што да правиме, за да ги извршуваме Божјите дела?"

29.

Исус одговори, велејќи им: "Божјото дело е ова: да верувате во Оној Кого Тој Го прати."

30.

Тие пак Му рекоа: "Каков знак ќе направиш за да видиме и да Ти поверуваме? Какво дело ќе извршиш?

31.

Нашите татковци јадеа мана во пустината, како што е напишано: 'Им даде да јадат леб од небото.'"

32.

Исус им рече: "Bистина, вистина, ви велам, Мојсеј не ви даде леб од небото, туку Мојот Татко ви дава вистински леб од небото,

33.

зашто Божјиот леб е Оној Кој слегува од небото и му дава живот на светот."

34.

Тогаш Му рекоа: "Господи, давај ни го секогаш тој леб."

35.

Исус им рече: "Јас Сум Лебот на животот. Кој доаѓа кај Мене нема да огладни и кој верува во Мене нема никогаш да ожедни.

36.

Туку ви реков дека - иако Ме видовте - не верувате.

37.

Сè што Ми дава Таткото ќе дојде кај Мене, а оној кој доаѓа кај Мене нема да го истерам.

38.

Зашто не слегов од Небото за да ја извршувам Мојата волја, туку волјата на Оној Кој Ме прати.

39.

А ова е волјата на Оној Кој Ме прати: да не загубам ниту еден од сите што Ми ги даде, туку да ги воскреснам во последниот ден.

40.

Зашто волјата на Мојот Татко е секој што ќе Го види Синот и поверува во Него - да има вечен живот, и Јас ќе го воскреснам во последниот ден."

41.

Тогаш Евреите негодуваа против Него, зашто рече: "Јас Сум лебот што слезе од небото",

42.

и зборуваа: "Не е ли овој Исус, синот на Јосиф, чии татко и мајка ги познаваме? Како вели сега: 'Слегов од небото'?"

43.

Исус одговори, велејќи им: "Не негодувајте меѓу себе.

44.

Никој не може да дојде кај Мене, ако не го привлече Таткото Кој ме прати, и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.

45.

Кај пророците е напишано: 'Сите ќе бидат научени од Бог.' Секој, кој чул од Таткото и научил, доаѓа кај Мене.

46.

Никој не Го видел Таткото, освен Оној Кој е со Бог, Тој Го има видено Таткото.

47.

Bистина, вистина, ви велам, кој ќе поверува во Мене има вечен живот."

48.

"Јас Сум Лебот на животот.

49.

Bашите татковци јадеа мана во пустината и изумреа.

50.

Ова е лебот што слегува од небото, па секој може да го јаде и да не умре.

51.

Јас Сум живиот леб што слезе од небото. Ако некој јаде од овој леб, ќе живее довека, а лебот, што ќе го дадам Јас, е Моето тело што ќе го предадам за животот на светот."

52.

Евреите повторно почнаа да се препираат меѓу себе, велејќи: "Како може Овој да ни го даде Своето тело да го јадеме?"

53.

Тогаш Исус им рече: "Bистина, вистина, ви велам: ако не го јадете телото на Синот Човеков и не ја пиете Неговата крв, не ќе имате живот во себе.

54.

Кој го јаде Моето тело и ја пие Мојата крв има вечен живот; и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.

55.

Зашто Моето тело е вистинска храна, и Мојата крв - вистинска напивка.

56.

Кој јаде од Моето тело и пие од Мојата крв останува во Мене и Јас во него.

57.

Како што Мене Ме испрати живиот Татко, а Јас живеам заради Таткото, така и оној кој Ме јаде Мене ќе живее заради Мене.

58.

Ова е лебот што слезе од небото, не каков што татковците јадеа и изумреа. Кој јаде од овој леб, ќе живее довека."

59.

Ова го рече кога поучуваше во синагогата, во Капернаум.

60.

Мнозина од Неговите ученици, штом го чуја тоа, рекоа: "Тешка е оваа беседа! Кој може да ја слуша?"

61.

Бидејќи Исус знаеше во Себе дека Неговите ученици негодуваат заради тоа, им рече: "Зар ова ве соблазнува?

62.

А што ќе биде ако Го видите Синот Човеков да се вознесува горе, каде што бил порано?

63.

Духот е оној кој оживува, телото не помага ништо. Зборовите што ви ги реков се дух и живот.

64.

Но има некои од вас, кои не веруваат." Зашто Исус знаеше од почетокот кои се тие што не веруваат и кој ќе Го предаде.

65.

И рече: "Затоа ви реков дека никој не може да дојде кај Мене, освен ако не му е дадено од Таткото."

66.

Оттогаш мнозина од Неговите ученици се вратија и не одеа веќе со Него.

67.

А Исус им рече на дванаесеттемина: "Да не сакате и вие да си отидете?"

68.

Симон Петар Му одговори: "Господи, кај кого да отидеме? Ти ги имаш зборовите на вечен живот.

69.

Ние поверувавме и сознавме дека Ти си Божјиот Светец."

70.

Исус им одговори: "Зар не ве избрав Јас дванаесеттемина, и сепак еден од вас е ѓавол?"

71.

А зборуваше за Јуда, синот на Симон Искариот, зашто тој, кој беше еден од дванаесеттемина, сакаше да Го предаде.

← John (6/21) →