←  John (5/21)  →
1. Потоа беше јудејски празник и Исус се искачи во Ерусалим.
2. А во Ерусалим, кај Овчата Порта, има бања со пет тремови, на еврејски наречена Бетезда.
3. Под нив лежеа мнозина болни, слепи, сакати и исушени кои чекаа да се сподвижи водата,
4. зашто Господов ангел, одвреме навреме слегуваше во бањата и ја сподвижуваше водата, а оној кој прв ќе влезеше, откако ќе се разбрануваше водата, оздравуваше од каква - годе болест да страдаше.
5. Таму имаше еден човек кој лежеше болен триесет и осум години.
6. Кога Исус го виде како лежи, а знаејќи дека веќе долго боледува, му рече: "Сакаш ли да оздравееш?"
7. Болниот Му одговори: "Господине, немам човек да ме спушти во бањата кога ќе се разбранува водата, а додека јас втасам, друг слегува пред мене."
8. Исус му рече: "Стани, земи си ја рогозината и оди си!"
9. И човекот оздраве веднаш, ја зеде својата рогозина и почна да оди. Тој ден беше саботен.
10. Затоа Евреите му рекоа на исцелениот човек: "Саботен ден е и не смееш да ја носиш рогозината."
11. Но тој им одговори: "Оној Кој ме исцели, ми рече: 'Земи си ја рогозината и оди си!'"
12. Тогаш го прашаа: "Кој е човекот што ти рече: 'Земи си ја рогозината и оди си?'"
13. А исцелениот не знаеше Кој е, зашто Исус си замина уште додека имаше многу народ на тоа место.
14. Потоа Исус го најде во Храмот и му рече: "Еве, сега си здрав и не греши повеќе, за да не те снајде нешто полошо."
15. Човекот замина и им кажа на Евреите дека Исус го исцели.
16. Затоа Евреите Го прогонуваа Исуса, бидејќи овие работи ги правеше во саботен ден.
17. А Тој им одговори: "Мојот Татко досега работи, па и Јас работам."
18. Затоа Евреите уште повеќе сакаа да Го убијат, не само затоа што го нарушуваше саботниот ден, туку и затоа што Бог Го нарекуваше Свој Татко, изедначувајќи се со Бог.
19. А Исус, пак, во одговор им рече: "Bистина, вистина, ви велам, Синот не може ништо да прави Сам од Себе, ако не гледа што прави Таткото, зашто она што го прави Таткото го прави и Синот.
20. Таткото Го љуби Синот и Му покажува сè што прави Самиот и ќе Му покаже дела уште поголеми од овие, за да се чудите.
21. Зашто, како што Таткото воскреснува мртви и ги оживува, така и Синот ги оживува оние кои сака.
22. Таткото не суди никого, туку целиот суд Му го отстапи на Синот,
23. за да Го почитуваат сите Синот, така како што Го почитуваат Таткото. Оној што не Го почитува Синот - не Го почитува ни Таткото, Кој Го прати.
24. Bистина, вистина, ви велам: кој го слуша Моето слово и верува во Оној Кој Ме прати, има вечен живот и не доаѓа на суд, туку премина од смрт во живот.
25. Bистина, вистина, ви велам доаѓа часот - и веќе настапи - кога мртвите ќе го чујат гласот на Божјиот Син, и оние што ќе го чујат, ќе живеат.
26. Зашто, како што Таткото има живот во Себе, така Му даде и на Синот да има живот во Себе.
27. Му даде и власт да суди, зашто е Син Човеков.
28. Не чудете се на тоа, зашто доаѓа часот во кој сите што се во гробовите ќе го чујат Неговиот глас
29. и ќе излезат од нив оние што правеле добро, ќе воскреснат за живот, а оние што правеле зло, ќе воскреснат за осудување.
30. Јас ништо не можам да правам Сам од Себе. Како што слушам - така судам, и Мојот суд е праведен, зашто не ја барам Мојата волја, туку волјата на Оној Кој Ме прати.
31. Ако Јас сведочам Сам за Себе, Моето сведоштво не е вистинито.
32. Има друг Кој сведочи за Мене и знам дека е вистинито сведоштвото што го дава за Мене.
33. Bие пративте кај Јован, и тој посведочи за вистината,
34. но јас не примам сведоштво од човек, туку ви ги кажувам овие работи, за да бидете вие спасени.
35. Тој беше светило, што гореше и светеше, но вие сакавте за кратко да и се порадувате на неговата светлина.
36. Јас пак имам сведоштво поголемо од Јовановото: делата што Таткото ми ги даде да ги завршам, токму тие дела што ги правам сведочат за Мене - дека Таткото Ме прати.
37. И Таткото, Кој Ме прати, Самиот сведочи за Мене. Bие ниту го чувте некогаш Неговиот глас, ниту го видовте Неговиот лик
38. и Неговите зборови не остануваат во вас, зашто не Му верувате на Оној Кого Тој Го прати.
39. Bие ги проучувате Писмата, зашто сметате дека имате вечен живот во нив: и тие сведочат за Мене.
40. Но вие не сакате да дојдете кај Мене, за да имате живот.
41. Слава не примам од луѓе,
42. впрочем, Јас знам дека вие немате во себеси Божја љубов.
43. Јас дојдов во името на Мојот Татко, и не Ме примате. Ако дојде друг во свое име, него ќе го примите.
44. Како можете да верувате, кога примате слава еден од друг, а не ја барате славата што доаѓа од единствениот Бог?
45. Немојте да мислите дека Јас ќе ве обвинам пред Таткото; има еден кој ве обвинува, Мојсеј, на кого се надевате.
46. Зашто, ако му верувавте на Мојсеј, ќе Ми верувавте и Мене; зашто тој пишуваше за Мене.
47. Но ако не им верувате на неговите Писма, како ќе им верувате на Моите зборови?"
←  John (5/21)  →