Job (9/42)

← Job (9/42) →

На тоа одговори Јов и рече:

"Навистина знам, дека е тоа така; но како ке се оправда човек пред Бога?

Ако сака да влезе во расправија со Него, нема да Му одговори ни на едно од иљада.

Он е мудар по срце и мокен по сила; кој станувал против Него и останувал во спокојство?

Он ги преместува планините, а тие тоа не го знаат: ги превртува во гневот Свој;

ја поместува земјата од местото нејзино, и столбовите и треперат;

ке му каже на сонцето, - и тоа не изгрева, и на sвездите им става печат.

Он Сам ги распнува небесата и оди по морската површина;

Он ги создал Мечката, Орионот и Плејадата и sвездите на јужното небо;

10.

врши големи дела, неиспитливи и чудесни, и безбројни се Неговите чуда.

11.

Ете, Он оди пред мене, и јас не можам да Го видам; Он минува, а јас не Го забележувам.

12.

Земе ли нешто, кој ке Му забрани? Кој смее да Го праша: што правиш?

13.

Бог нема да го отстрани гневот Свој; пред Него ке паднат приврзаниците на гордоста.

14.

Ако ме услиши и ги оцени зборовите мои,

15.

дури и да сум прав, нема да одговарам, туку Судијата мој за милост ке Го молам.

16.

И кога на гласот мој би се одзвал, немаше да поверувам дека ги чул зборовите мои Оној,

17.

Кој во виор ме поразува и без вина ги умножува раните мои;

18.

не ми дава да здивнам, а со горчила ме исполнува.

19.

Ако станува збор за сила, Он е најсилниот; кој ке се спротивстави на Неговиот суд?

20.

Ако почнам да се оправдувам, самата уста ке ме обвини; ако сум невин, Он ке ме прогласи за виновен.

21.

А дали сум невин, и јас самиот веке не знам, животот свој го презирам.

22.

Сеедно е: затоа реков: дека Он го погубува и непорочниот и виновниот;

23.

ако лукавите гинат со лута смрт, тогаш со невините се подбиваат.

24.

Земјата е препуштена во рацете на нечестивите. Он им ги покрива очите на нејзините судии. Ако Он не е, тогаш Кој е?

25.

Но дните мои беа побрзи од гласникот, - далеку побегнаа, не видоа никаде добро;

26.

летаат како лесни летала, како орел, што се спушта врз плен.

27.

Ако речам: "Kе ги заборавам тагите свои, ке го отстранам својот мрачен изглед и ке закрепнам,"

28.

од сите мои маки ужас ме опфака, зашто, знам дека нема да ме оправдаш.

29.

Ако сум, пак, виновен, зошто тогаш залудо се измачувам?

30.

Да се измиев со снежна вода и сосема да ги исчистев рацете свои,

31.

и тогаш Ти ке ме турнеше во тиња, па ке се згнасеа од мене и алиштата мои.

32.

Зашто Он не е човек, како што сум јас, та да можам да Му одговорам и да отидам заедно со Него на суд!

33.

Ме у нас нема посредник, што би ја ставил раката своја ме у двајцата.

34.

Нека го тргне Он од мене жезалот Свој, и стравот Негов да не ме застрашува,

35.

тогаш ке зборувам и нема да се плашам од Него, бидејки вака не знам за себе.

← Job (9/42) →