←  Job (4/42)  →

---

1.

Одговори Елифаз од Темна и рече:

2.

"Ако се обидеме да ти проговориме, нема ли да ти биде тешко? Но кој може да се воздржи да не говори!

3.

Ете, ти мнозина си советувал и си поткрепувал изнемоштени раце,

4.

твоите зборови го исправале оној што па ал, си ги поткрепувал раслабените колена.

5.

А сега злото дојде до тебе, и ти изнемоште; допре до тебе, и ти падна со духот.

6.

Твојата богобојзаливост не треба ли да биде твоја надеж, и непорочноста на твоите патишта - твојата поткрепа?

7.

Спомни си, загинал ли некој невин, и кога праведните биле искоренувани?

8.

како што сум гледал: оние што ораат нечесност и сеат зло, тоа и го жнеат;

9.

од здивот Божји загинуваат и од духот на гневот негов исчезнуваат.

10.

Рикањето на лавот и гласот на оној што вика замолчува, а забите на лавчињата се кршат;

11.

силниот лав загинува кога нема плен, лавчињата на лавицата се распрснуваат.

12.

И, ете, до мене скришно долета збор, и увото мое долови нешто од него.

13.

Среде размислувањата за нокните виденија, кога сонот ги обзема лу ето,

14.

мене ме опфака страв и трепет и ги растресе сите мои коски.

15.

И духот помина над мене; косата ми се крена.

16.

Тој застана, - но јас не го видов лицето негово, - само облак беше пред очите мои; тивко веење, и чув глас:

17.

"Зар човекот е поправеден од Бога? И почист ли и од својот Создател?"

18.

Ете, Он и на слугите Свои не им верува и во ангелите Свои согледува недостатоци:

19.

дотолку повеке кај оние, што живеат во земјатни куки, чии основи се од прав и кои пропа аат и од молец.

20.

Ме у утрото и вечерта тие се растураат; нема ни да забележиш како исчезнале наполно.

21.

не загинуваат ли со нив достоинствата нивни? Тие умираат иако не станале мудри.

---

←  Job (4/42)  →