←  Job (12/42)  →

---

1.

Пак одговори Јов и рече:

2.

"Само вие ли сте лу е, и со вас ли ке исчезне мудроста!

3.

И јас знам да мислам како вас; и во ништо не сум подолен од вас; и кој не го знае истото тоа?

4.

за потсмев станав јас на пријателот свој, јас што го повикував Бога, и Кој ми одговараше, - за потсмев е - праведниот и непорочниот човек.

5.

Несрекниот треба да се презира - тие мислат, да се удира по оној, чии нозе се сопнуваат.

6.

Спокојни се шаторите на крадците и безопасни на оние што Го гневат Бога, ним Бог им дава се.

7.

Но, прашај го добитокот, и ке те научи; запрашај ја небеската птица, и ке ти објасни.

8.

Гуштерите ке те поучат, ке ти кажат и морските риби.

9.

Кое од сите созданије не знае, дека раката на Господа го создала?

10.

Но Неговата рака е душата на се што е живо и духот на секоја човечка плот.

11.

Нели увото ги разбира зборовите, и нели јазикот го распознава вкусот на храната?

12.

Кај старците има мудрост, а кај долговечните - разум.

13.

Но во Него има мудрост и сила, Негови се решението и разумот.

14.

Она што Он ке разурне, нема да се изгради: кого Он ке заговори, нема да се ослободи.

15.

Да ги запре водите, и се ке се исуши; да ги пушти, и земјата ке ја разрушат.

16.

Во Него е силата и сета мудрост, пред Него е оној, што е заблуден, и оној што воведува во заблуда.

17.

Он ги приведува советниците во необмисленот и ги прави судиите безумни.

18.

Он ги лушува царевите од власт и го врзува со јаже крстот нивни;

19.

на кнезовите им го одзема достоинството и силните ги кутнува;

20.

им го одзема јазикот на гордите и ги лишува од разум старците;

21.

ги покрива со срам славните и јас ослабнува силата на мокните:

22.

ја открива темнината во длабините и ја вади на видело смртната сенка;

23.

ги издигнува народите и ги истребува; ги распрснува и ги собира;

24.

им го одзема умот на кнезовите земни и ги упатува на безпатна пустиња:

25.

со пипање одат тие по темнина, без светило, и скитаа како пијани.

---

←  Job (12/42)  →