Genesis (26/50)

← Genesis (26/50) →

Но настана глад на земјата покрај оној што беше во Авраамовото време; и Исак отиде при Авимелеха, царот Филистејски, во Герар.

И му се јави Господ и рече: "Не оди во Египет, туку живеј во земјата, кој ке ти ја покажам."

Настани се во таа замја и Јас ке бидам со тебе, и ке те благословам; зашто тебе и на потомството твое ке ви ја дадам сета таа замја, и ке ја потврдам клетвата, со која му се заколнав на Авраама, таткото твој;

и ке го умножам потомството твое како sвездите на небото, и ке му ја дадам на потомството твое сета таа замја и ке се благословат преку потомството твое сите народи земни.

Бидејки татко ти Авраам го послуша гласот Мој и се покоруваше на заповедите Мои, на законите Мои и на наредбите Мои."

И остана Исак во Герар.

А лу ето во тоа место прашуваа за жената негова, а тој велеше - ‘сестра ми е‘ - оти се плашеше да каже - ‘Жена ми е‘ - за да не го убијат лу ето од тоа место заради Ревека, бидејки таа беше убава.

Но откако мина многу време таму, се случи Авимелех, царот герарски, да погледа низ прозорец, и да го види Исака како се шегува со Ревека, жената своја.

И го викна Авимелех Исака и му рече: "Па, таа ти била жена; а зошто рече - ‘Сестра ми е?‘" - А Исак му одговори: "Оти помислив дека ке загинам поради неа."

10.

Авимелех тогаш му рече: "Што ни направи? Лесно можеше да се случи некој од надвор да легне со твојата жена, и ке не воведеше во грев."

11.

И му заповеда Авимелех на сиот народ свој, велејки: "Кој ке се допре до овој човек или до жената негова, ке загине!"

12.

И Исак почна да сее во таа земја, и таа година доби стопати повеке јачмен. Господ го благослови.

13.

И човекот се издигна и стануваше се поголем додека не стана многу богат.

14.

И се здоби со многу овци и говеда и ниви, така што Филистејците почнаа да му завидуваат.

15.

Па сите извори, што ги беа ископале татковите му слуги при животот на неговиот татко Авраама, Филистејците ги затрупаа со земја.

16.

И Авимелех му рече на Исака: "Оди си од кај нас, зашто стана многу посилен од нас!"

17.

Тогаш Исак си отиде оттаму, и ги распна шаторите свои во долината Герарска, и се насели таму.

18.

И почна Исак да ги откопува изворите, што беа ископани од слугите на Авраама, таткото негов, а кои ги беа затрупале Филистејците по смртта на Авраама, таткото негов; и ги нарече со истите имиња, што им ги беше дал неговиот татко.

19.

И копајки, слугите Исакови во долината Герарска, најдоа извор со жива вода.

20.

Па се скараа пастирите Герарски со пастирите Исакови, велејки: "Водата е наша." И му кладе име на тој извор Есек, зашто се скараа околу него.

21.

Откако замина оттаму, Исак ископа друг извор, и околу него се скараа. Затоа него го нарече Ситна.

22.

Тогаш се крена оттаму, и ископа нов извор, а околу него немаше караница; затоа го нарече Реховот, велејки: "Оти Годпод ни даде простор за да се размножиме во оваа земја."

23.

А оттаму мина тој во Вирсавија.

24.

И истата нок му се јави Бог, и му рече: "Јас сум Бог на Авраама, таткото твој. Не плаши се, зашто Јас сум со тебе, ке те благословам и ке го умножам потомството твое заради Авраама, таткото твој."

25.

И направи тој таму жртвеник, и Го призва името Господово. И таму го распна шаторот свој, а слугите Исакови ископаа извор таму, во долината Герарска.

26.

Тогаш дојде при него Авимелех од Герар со Охозат, пријателот свој, и со Фихол, војводата свој.

27.

А Исак им рече: "Зошто дојдовте при мене кога ме мразите и ме истеравте од кај вас?"

28.

А тие одговорија: "Видовме дека Господ Бог е навистина со тебе, па рековме - да положиме ме у тебе и нас клетва и да склучиме со тебе сојуз:

29.

да не ни правиш зло, бидејки и ние тебе не те допревме и ти правевме само добро, и те пуштивме да си одиш со мир; и ете, сега си благословен од Господа."

30.

Тогаш тој им приреди гозба; па јадеа и пиеја.

31.

А уредента, откако станаа рано, се заколнаа еден на друг, и ги отпушти Исак, и тие отидоа од него со мир.

32.

Истиот ден дојдоа слугите Исакови и му кажаа за изворот, што го ископаа, и му рекоа: "Најдовме вода."

33.

И тој го нарече Вирсавија и поради ова и се вика оној град Вирсавија и до ден денешен.

34.

А кога имаше Исав четириесет години, се ожени со Јудита, керка на Хетеецот Веох, и со Васемата, керка на Хетеецот Елон.

35.

А тие станаа тегоба за Исака и Ревека.

← Genesis (26/50) →