←  2Samuel (7/24)  →
1. Кога царот живееше во својот дом, и Господ го беше успокоил од сите негови околни непријатели,
2. тогаш царот му рече на пророкот Натан: "Ете, јас живеам во кедров дом, а Божјиот ковчег стои под шатор."
3. А Натан му одговори на царот: "Оди, прави се, што ти е на сеце, зашто Господ е со тебе."
4. Но во истата нок дојде ова слово Господово кон Натана:
5. "Оди, кажи му на мојот слуга Давида: Вака говори Господ: ‘Ти ли ке Ми изградиш дом, за да живеам во него,
6. кога Јас не сум живеел во дом, откако ги изведов синовите Израилеви од Египет, и до денес но минував во шаторот и во скинијата.
7. Каде и да одев со сите синови Израилеви, му кажав ли барем еден збор на некое од племињата, на кое сум му наложувал да го пасе Мојот народ Израилот: зошто не ми изградивте кедров дом?‘
8. А сега, кажи му така на мојот слуга Давида: Вака вели Господ Саваот: ‘Јас те зедов од овчото стадо, за да бидеш водач на Мојот народ Израилот;
9. и секогаш бев со тебе, каде и да одеше, ги истребував од пред лицето твое сите твои непријатели, и го возвеличував името твое, како името на големите лу е на земјата.
10. Јас ке одредам место за Мојот народ, за Израилот, ке го утврдам, и тој спокојно ке живее на местото свое и нема повеке да се обеспокојува, и нечестиви лу е нема повеке да го измачуваат, како порано,
11. кога Јас определив судии над својот Израил; и Јас ке те успокојам од сите твои непријатели. И Господ те известува, дека Он ке ти подигне дом.
12. А кога ке завршат твоите дни, и ти ке починеш кај татковците свои, Јас ке го воздигнам по тебе твоето семе, што ке произлезе од твоите бедра, и ке го зацврстам царството негово.
13. Тој ке изгради дом на името Мое, и Јас ке го утврдам престолот на царството негово засекогаш.
14. Јас ке му бидам татко, и тој ке Му биде син; и ако згреши, ке го казнам со стап човечки и со удари на синови човечки;
15. но милоста Своја нема да ја кренам од него, како што ја кренав од Саула, кога Јас го отфрлив пред лицето твое.
16. И ке биде непоколеблив твојот дом и твоето царство засекогаш пред лицето Мое, и престолот твој ке остане засекогаш."
17. Сите овие зборови и целото тоа видение Натан му го кажа на Давида.
18. Тогаш отиде цар Давид, застана пред лицето на Господа, и рече: "Кој сум јас, Господи, и што е домот мој, та толку ме возвеличи!
19. Па и тоа дури се покажа малку во Твоите очи, Господи мој, Господи; но Ти извести уште за домот на Твојот слуга далечна иднина. Тоа е веке по човечки, Господи мој, Господи!
20. Што уште може да ти каже Давид? Ти го познаваш Твојот слуга, Господи мој, Господи!
21. Ти го правиш ова заради зборот Свој и по срцето Свое, откривајки му ги на слугата Свој сите големи работи.
22. Во се си голем Ти, Господи мој, Господи, зашто нема сличен на Тебе и нема Бог, освен Тебе, по се што сме слушале со ушите свои.
23. И кој е подобен на Твојот народ Израил, единствен народ на земјата, за кој доа ал Бог да Си го придобие за народ, да го прослави името Свое и да изврши големи и страшни чуда пред Својот народ, кој Ти си го придобил од Египтјаните, прогонувајки ги народите и боговите нивни?
24. И Ти го одреди за Себе Твојот народ Израилот како Свој сопствен народ засекогаш, и Ти, Господи, стана негов Бог.
25. А сега, Господи Боже, утврди го засекогаш зборот, што си го изрекол за Твојот слуга и за домот негов, и исполни го, она што си го изрекол.
26. Нека се возвеличи името Твое засекогаш, та да велат: ‘Господ Саваот е Бог над Израилот.‘ И домот на Тојот слуга Давида да биде цврст пред Твоето лице.
27. Бидејки Ти, Господе Саваоте, Боже Израилев, му откри на Твојот слуга, велејки: ‘Kе ти воздигнам дом‘, Твојот слуга го подготви срцето свое да Ти се моли со таа молитва.
28. И така, Господи мој, Господи! Ти си Бог, и Твоите зборови се неизменливи, и Ти му вети на Твојот слуга големо добро.
29. А сега благослови и благослови го домот на Твојот слуга, та тој да биде вечно пред Твоето лице, зашто Ти, Господи мој, Господи, го објави тоа, и со Твојот благослов домот на Твојот слуга ке стане благословен за да биде пред Тебе засекогаш."
←  2Samuel (7/24)  →