1Samuel (9/31)

← 1Samuel (9/31) →

Имаше еден виден човек од Венијаминовите синови, по име Кис, син Авилов, син Јаредов, син на Вахиров, син Афеков, син на некојси Венијаминец.

Тој имаше син, по име Саул, млад и убав; и никој од Израилците не беше поубав од него; а и за глава тој беше повисок од сиот народ.

И на Сауловиот татко Кис му се загубија ослиците, па му рече Кис на синот свој Саула: "Земи со себе еден од слугите и стани, та оди и побарај ги ослиците."

И тој ја мина Ефремовата гора, ја минаа и земјата Селха, но не ги најдоа; ја минаа и земјата Сегалимиска, и таму ги немаше; потоа ја минаа и Венијаминовата земја, но не ги најдоа.

А кога дојдоа во земјата Сифова, Саул му рече на слугата свој, што беше со него: "Да се вратиме, за да не почне татко, заборавајки ги ослиците, да се беспокои поради нас."

Но слугата му рече: "Еве, во овој град има еден човек Божји, чпвек почитуван; се што тој ке каже, се збиднува. Да отидеме сега таму; можеби, ке ни го покаже нашиот пат, по кој да одиме."

И му рече Саул на слугата свој: "Добро, да одиме, но што ке му однесеме на тој човек? Зошто леб не остана во торбите наши, а и подароци нема, за да му однесеме на човекот Божји. Што имаме?"

Слугата, пак, му одговори на Салу и рече: "Ете, во раката моја има четврт сикла сребро; ке му ја дадам на човекот Божји, и тој ке ни го покаже патот наш."

Порано кај Израилот, кога некој одел да Го праша Бога, велел вака: ‘да одиме кај јасновидецот. Зашто тој, кого денес го нарекуваат пророк, порано се викал јасновидец.‘

10.

И му рече Саул на слугата свој: "Добро велиш; да одиме!" И отидоа во градот, каде што беше човекот Божји.

11.

Кога влегуваа во градот, сретнаа девојки, кои беа излегле да си наполнат вода, и ги запрашаа: "Има ли тука јасновидец?"

12.

Тие им одговорија и рекоа: "Име; ете, тој е пред вас; само побрзајте; тој денес дојде во градот, бидејки народот денес принесува жртва на ридот;

13.

кога ке дојдете во градот, ке го затечете, пред да се искачи на ридон за да руча; зашто народот нема да почна да јаде, додека тој не дојде; бидејки тој ке ја благослови жртвата, и потоа поканетите ке почнат да јадат; и така, одете, токму сега ке го затечете."

14.

И отидоа во градот. А кога дојдоа среде град, ете, и Самуил им излегува во пресрет, за да отиде на ридот.

15.

А ден пред Сауловото доа ање, Господ му откри на Самуила и рече:

16.

"Утре во ова време ке ти испратам еден човек од Венијаминовата земја, и то помажи го за цар на Мојот народ, Израилот; тој ке го спаси народот Мој од филистејските раце; зашто Јас погледнав милостивно на Мојот народ, бидејки повикот негов стигна до Мене."

17.

Кога Самуил го виде Саула, Господ му рече: "Ете го човекот, за кого ти говорев; тој ке царува над Мојот народ."

18.

Саул се приближи до Самуила при вратата и го запраша: "Кажи ми, каде е куката на јасновидецот?"

19.

Самуил му одговори на Саула и рече: "Јас сум јасновидецот, оди пред мене на ридон; и вие ке ручате денес со мене; јас ке те пуштам изутрина, и ке ти кажам се, што имаш на срцето;

20.

а за ослиците, што се загубија пред три дена, не се грижи, тие се најдени. Та за кого е се она, што е најсакано кај Израилот? Нели е за тебе и за целиот твој татков дом?"

21.

Саул одговори и рече: "Не сум ли јас син од Венијаминовото колено, едно од најмалите Израилеви колена? И домот мој не ли е најмал ме у домовите од Венијаминовото колено? Тогаш, зошто ми го говориш тоа?"

22.

Самуил го зеде Саула и слугата негов, ги воведе во собата, и им даде прво место ме у поканетите, кои беа триесетина души.

23.

И му рече Самуил на готвачот: "Донеси го оној дел, што ти го бев дал и за кој ти бев рекол: ‘зачувај го кај себеси.‘"

24.

И готвачот ја зеде плешката и се, што беше на неа, и го стави тоа пред Саула. И рече Самуил: "Ете, тоа е принесено, стави го пред себе и јади, бидејки тоа е зачувано заради тебе кога го свикав народот." И тој ден Саул ручаше со Самуила.

25.

Потоа тие слегоа од ридот во градот, и Самуил разговараше со Саула на покривот, а и послаа за Саула на покривот и тој спиеше.

26.

Утрината тие станаа токму кога зазори зората, Самуил го повика Саула на покривот и рече: "Стани, јас ке те испратам." Саул стана, и обајцата, тој и Самуил, излегоа од куката.

27.

Кога наближуваа кон крајот на градот, Самуил му рече на Саула: "Кажи му на слугата да оди пред нас," - и тој отиде напред, - "а ти сега застани," и јас ке ти откријам, што рече Бог."

← 1Samuel (9/31) →