1Samuel (19/31)

← 1Samuel (19/31) →

Саул му говореше на синот свој Јонатана и на сите слуги свои да го убијат Давида. Но Сауловиот син Јонатан многу го сакаше Давида.

Јонатан му кажа на Даивда и рече: "Татко ми Саул сака да те убие; затоа пази се утре; сокри се и биди на тајно место;

јас, пак, ке излезам и ке се исправам до татко ми на нивата, каде што ке бидеш ти, и ке му позборувам на татко ми за тебе; што ке разберам ке ти соопштам."

Јонатан му говореше на татка си Саула добро за Давида, велејки му: "Да не греши царот против својот слуга Давида, зашто тој во ништо не згрешил против тебе, и делата негови се многу корисни за тебе;

тој ја изложи душата своја на опасност за да го порази Филистеецот; и Господ изврши големо спасение за сиот Израил; ти го виде тоа и се радуваше; зашто сега сакаш да згрешиш против невина крв и да го убиеш Давида без причина?"

И Саул го послуша гласот на Јонатана, и се заколна Саул: "Жими Господа, Давид нема да умре."

Тогаш Јонатан го повика Давида; му ги соопшти Јонатан сите тие зборови и го доведе Јонатан Давида при Саула, и тој беше при него, како вчера и завчера.

Почна пак војна, и излезе Давид, пак се биеше против Филистејците, и им нанесе голем пораз, и тие бегаа од него.

И лош дух од Бога го нападна Саула, и тој седеше дома со копје во раката, а Давид свиреше со рака по струните.

10.

Саул сакаше да го прикова Давида со копјето за sидот, но Давид отскокна од Саула, и копјето за забоде во sидот; а Давид избега и се спаси таа нок.

11.

И испрати Саул слуги во куката на Давида, да го пречекаат и да го убијат до изутрината. Тогаш му рече на Давида жена му Мелхола: "Ако не ја спасиш душата своја оваа нок, утре ке бидеш убиен."

12.

Тогаш Мелхола го спушти Давида низ прозорецот, и тој отиде, избега и се спаси.

13.

А Мелхола зеде една статуа, ја стави во леглото, а на перницата стави козја кожа, и ја покри со облека.

14.

И Саул испрати слуги да го фатат Давида; но Мелхола рече: "Болен е."

15.

А Саул испрати слуги да го видат Давида, велејки: "Донесете ми го на легло, за да го убијам."

16.

Дојдоа слугите, и ете, во леглото статуа, а на перницата козја кожа.

17.

Тогаш Саул и рече на Мелхола: "Зошто ме излага така и дозволи мојот непријател да избега?" А Мелхола му одговори на Саула: "Тој ми рече: пушти ме, инаку ке те убијам."

18.

Давид избега, се спаси; дојде ка Самуила во Рама и му раскажа се, што прави со него Саул. И тргна со Самуила, и се запреа во Нават, во Рама.

19.

И му јавија на Саула, велејки: "Ете, Давид е во Нават, во Рама."

20.

Тогаш Саул испрати слуги да го фатат Давида, и кога тие видоа група пророци, кои пророкуваа, и Самуил, нивниот началник, духот Божји слезе врз Сауловите слуги, и тие почнаа да пророкуваат.

21.

Му јавија за тоа на Саула, и тој испрати други слуги, но и тие почнаа да пророкуваат. Потоа Саул испрати и трети слуги, но и тие почнаа да пророкуваат.

22.

Саул разгневен отиде сам во Рама, и дојде до глемиот извор во Сеф, и запраша, велејки: "Каде се Самуил и Давид?" И рекоа: "Ете, во Нават, во Рама."

23.

Тој отиде таму во Нават, во Рама, и врз него слезе духот Божји, и тој одеше и пророкуваше, додека стигна до Нават, во Рама.

24.

Ја соблече и тој облеката своја, и пророкуваше пред Самуила, и целиот тој ден и целата таа нок лежеше необлечен; затоа велат: "Зар и Саул е ме у пророците?"

← 1Samuel (19/31) →