1Chronicles (29/29)

← 1Chronicles (29/29)

Тогаш царот Давид му кажа на целото собрание: "Синот мој, Соломон, единствениот, кого Бог го избра, е млад и нежен, а делото е големо, зашто таа зграда не е за човек, туку за Господа Бога.

Со сите сили приготвив за домот на мојот Бог злато за златните работи, сребро за сребрените и бакар за бакарните, железо за железните и дрво за дрвените, мраморни камења и камења за украсување, камења убави и шарени, секакви скапи камења и многу мермер;

и уште, од љубов кон домот на мојот Бог, што имам сопствено злато и сребро, и него го давам за домот на мојот Бог, посебно од сето она, што сум го приготвил за светиот дом:

три иљади таланти злато, офирско злато, и седум иљади таланти чисто сребро за обложување на sидовите на зградите,

за сите златни предмети, за сите сребрени и за сите изработки од искусни раце. Нема ли уште некој доброволно да жртвува денес за Господа?"

Тогаш родолначалниците и кнезовите израилски, иљадниците и стотниците и царските економи почнаа да донесуваат доброволни прилози.

И дадоа за уредување на Божјиот дом пет иљади таланти и десет иљади драхми злато, десет иљади таланти сребро, осумнаесет иљади таланти бакар и сто иљади таланти железо.

И оние, што имаа скапоцени камења, ги даваа и нив во ризницата на домот Господов, во рацете на Геросонецот Јеила.

И народот се радуваше на нивната сесрдност, зашто тие од се срце жртвуваа за Господа, па и Давид многу се радуваше.

10.

Тогаш го благослови Давид Господа пред целото собрание и рече: "Благословен си, Господи Боже Израилев, отсекогаш и засекогаш!

11.

Твое е, Господи, и величието, и силата, и славата, и победата, и блесокот; и се, што е на небото и на земјата, Твое е; Твое е, Господи, царството, Ти стоиш над се одозгора како Владетел.

12.

Од Тебе е и богатството и славата; Ти владееш над се, во Твојата рака е и силата и цврстината, и во Твоја власт е да кренеш и да зацврстиш се.

13.

И сега, Боже наш, Те славословиме и го фалиме Твоето величествено име.

14.

Зашто, кој сум јас, и кој е мојот народ, та можеме да жртвуваме толку? Но од Тебе е се, и добиеното од Твојата рака Ти го дадовме;

15.

зашто ние сме ту инци пред Тебе и придојдени, како и сите наши татковци; нашите дни се како сенка на земјата, и нема ништо трајно.

16.

Господи, Боже наш! Сето ова богатство, што го приготвивме, за да Ти изградиме дом Тебе, на Твоето свето име, е од Твоја рака, и се е Твое.

17.

Знам, Боже мој, дека Ти го испитуваш срцето и ја сакаш чистосрдечноста; јас со чисто срце го жртвував сето ова, и сега гледам, дека и Твојот народ, кој е собран тука, со радост жртвува за Тебе.

18.

Господи, Боже на Авраама, Исака и Израила нашите татковци, запази го тоа за секогаш, тоа расположение на срдечните мисли во Твојот народ, и управи го неговото срце кон Тебе.

19.

А на синот мој Соломона дај му праведно срце, за да ги запазува Твоите заповеди, Твоите откровенија и Твоите наредби, да го извршува сето тоа и да ја изгради зградата на Твојот дом, за која сум се приготвил."

20.

А на целото собрание Давид му рече: "Благословете Го Господа, нашиот Бог!" И целото собрание Го благослови Господа, Бога на татковците свои, па коленичеа и Му се поклонија на Господа и на царот.

21.

На другиот ден Му принесоа жртва на Господа, Му принесоа сепаленица на Господа: иљада телиња, иљада овни и иљада јагниња со преливните нивни, и многу жртви од сиот Израил.

22.

Па јадеа и пиеја пред Господа во тој ден со голема радост, и по вторпат го прогласија Соломона, синот Давидов, за цар и го помазаа пред Господа за врховен владетел, а Садока за прв свештеник.

23.

И седна Соломон на престолот Господов како цар, место татка си Давида и напредуваше, и сиот Израил му се покоруваше.

24.

И сите кнезови и војводи, како и сите синови на царот Давида му се покоруваа на царот Соломона.

25.

И Господ го возвеличи Соломона пред очите на сиот Израил и му дарува царска слава, каква што немаше пред него ниеден цар израилски.

26.

Давид, синот Јесеев, царуваше над сиот Израил.

27.

Тој царуваше над Израилот четириесет години: во Хеврон царуваше седум години, и во Ерусалим царуваше триесет и три години.

28.

Потоа умре тој во длабока старост, сит од животот, богатството и славата; место него стана цар неговиот син Соломон.

29.

Делата на цар Давида, првите и последните, се опишани во записите на јасновидецот Самуил, во записите на пророкот Натан и во записите на јасновидецот Гад,

30.

како и целото негово царување, јунаштвото негово и настаните, што се случија со него, со Израилот и со сите земни царства.

← 1Chronicles (29/29)