| ← Psalms (57/150) → |
| 1. | Til söngstjórans. Lag: Spill eigi. Miktam eftir Davíð, þá er hann flýði inn í hellinn fyrir Sál. |
| 2. | Ver mér náðugur, ó Guð, ver mér náðugur! Því að hjá þér leitar sál mín hælis, og í skugga vængja þinna vil ég hælis leita, uns voðinn er liðinn hjá. |
| 3. | Ég hrópa til Guðs, hins hæsta, þess Guðs, er kemur öllu vel til vegar fyrir mig. |
| 4. | Hann sendir af himni og hjálpar mér, þegar sá er kremur mig spottar. [Sela] Guð sendir náð sína og trúfesti. |
| 5. | Ég verð að liggja meðal ljóna, er eldi fnæsa. Tennur þeirra eru spjót og örvar, og tungur þeirra eru bitur sverð. |
| 6. | Sýn þig himnum hærri, ó Guð, dýrð þín breiðist yfir gjörvalla jörðina! |
| 7. | Þeir hafa lagt net fyrir fætur mína, sál mín er beygð. Þeir hafa grafið gryfju fyrir framan mig, sjálfir falla þeir í hana. [Sela] |
| 8. | Hjarta mitt er stöðugt, ó Guð, hjarta mitt er stöðugt, ég vil syngja og leika. |
| 9. | Vakna þú, sál mín, vakna þú, harpa og gígja, ég vil vekja morgunroðann. |
| 10. | Ég vil lofa þig meðal lýðanna, Drottinn, vegsama þig meðal þjóðanna,því að miskunn þín nær til himna og trúfesti þín til skýjanna. [ (Psalms 57:12) Sýn þig himnum hærri, ó Guð, dýrð þín breiðist yfir gjörvalla jörðina. ] |
| 11. | því að miskunn þín nær til himna og trúfesti þín til skýjanna. [ (Psalms 57:12) Sýn þig himnum hærri, ó Guð, dýrð þín breiðist yfir gjörvalla jörðina. ] |
| ← Psalms (57/150) → |