| ← Psalms (130/150) → |
| 1. | Úr djúpinu ákalla ég þig, Drottinn, |
| 2. | Drottinn, heyr þú raust mína, lát eyru þín hlusta á grátbeiðni mína! |
| 3. | Ef þú, Drottinn, gæfir gætur að misgjörðum, Drottinn, hver fengi þá staðist? |
| 4. | En hjá þér er fyrirgefning, svo að menn óttist þig. |
| 5. | Ég vona á Drottin, sál mín vonar, og hans orðs bíð ég. |
| 6. | Meir en vökumenn morgun, vökumenn morgun, þreyr sál mín Drottin. |
| 7. | Ó Ísrael, bíð þú Drottins, því að hjá Drottni er miskunn, og hjá honum er gnægð lausnar.Hann mun leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans. |
| 8. | Hann mun leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans. |
| ← Psalms (130/150) → |