| ← Psalms (82/150) → |
| 1. | [Ψαλμος του Ασαφ.] Ο Θεος ισταται εν τη συναξει των δυνατων· αναμεσον των θεων θελει κρινει. |
| 2. | Εως ποτε θελετε κρινει αδικως, και θελετε προσωποληπτει τους ασεβεις; Διαψαλμα. |
| 3. | Κρινατε τον πτωχον και τον ορφανον· καμετε δικαιοσυνην εις τον τεθλιμμενον και πενητα. |
| 4. | Ελευθερονετε τον πτωχον και τον πενητα· λυτρονετε αυτον εκ χειρος των ασεβων. |
| 5. | Δεν γνωριζουσιν, ουδε νοουσι· περιπατουσιν εν σκοτει· παντα τα θεμελια της γης σαλευονται. |
| 6. | Εγω ειπα, θεοι εισθε σεις και υιοι Υψιστου παντες· |
| 7. | σεις ομως ως ανθρωποι αποθνησκετε, και ως εις των αρχοντων πιπτετε. |
| 8. | Αναστα, Θεε, κρινον την γην· διοτι συ θελεις κατακληρονομησει παντα τα εθνη. |
| ← Psalms (82/150) → |