| ← Psalms (73/150) → |
| 1. | [Ψαλμος του Ασαφ.] Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν. |
| 2. | Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν· παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου. |
| 3. | Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων. |
| 4. | Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα. |
| 5. | Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι· ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων. |
| 6. | δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον· η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον. |
| 7. | Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους· εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων. |
| 8. | Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν· λαλουσιν υπερηφανως. |
| 9. | Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην. |
| 10. | Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου· και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους. |
| 11. | Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω; |
| 12. | Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος· αυξανουσι τα πλουτη αυτων. |
| 13. | Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου. |
| 14. | Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην. |
| 15. | Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως· ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου. |
| 16. | Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον· |
| 17. | εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων. |
| 18. | Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους· ερριψας αυτους εις κρημνον. |
| 19. | Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου. |
| 20. | Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων. |
| 21. | Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο· |
| 22. | και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον· κτηνος ημην ενωπιον σου. |
| 23. | Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου· συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος. |
| 24. | Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη. |
| 25. | Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε. |
| 26. | Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου· αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα. |
| 27. | Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη· συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου. |
| 28. | Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου· εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου. |
| ← Psalms (73/150) → |