| ← Psalms (57/150) → |
| 1. | [Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αλτασχεθ, Μικταμ του Δαβιδ, οτε εφευγεν απο προσωπου του Σαουλ εις το σπηλαιον.] Ελεησον με, ω Θεε, ελεησον με· διοτι επι σε πεποιθεν η ψυχη μου, και επι την σκιαν των πτερυγων σου θελω ελπιζει, εωσου παρελθωσιν αι συμφοραι. |
| 2. | Θελω κραζει προς τον Θεον τον Υψιστον, προς τον Θεον τον ευοδουντα τα παντα δι' εμε. |
| 3. | Θελει εξαποστειλει εξ ουρανου και θελει με σωσει· θελει καταστησει ονειδος τον χασκοντα να με καταπιη· Διαψαλμα· ο Θεος θελει εξαποστειλει το ελεος αυτου και την αληθειαν αυτου. |
| 4. | Η ψυχη μου ειναι μεταξυ λεοντων· κοιτομαι μεταξυ φλογερων ανθρωπων, των οποιων οι οδοντες ειναι λογχαι και βελη και η γλωσσα αυτων ξιφος οξυ. |
| 5. | Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους· η δοξα σου ας ηναι εφ' ολην την γην. |
| 6. | Παγιδα ητοιμασαν εις τα βηματα μου· η ψυχη μου εκινδυνευε να πεση· εσκαψαν εμπροσθεν μου λακκον, ενεπεσαν εις αυτον. Διαψαλμα. |
| 7. | Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε, ετοιμη ειναι η καρδια μου· θελω ψαλλει και ψαλμωδει. |
| 8. | Εξεγερθητι, δοξα μου· εξεγερθητι, ψαλτηριον και κιθαρα· θελω εξεγερθη το πρωι. |
| 9. | Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων· θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων. |
| 10. | Διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου, και εως των νεφελων η αληθεια σου. |
| 11. | Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους· η δοξα σου ας ηναι εφ' ολην την γην. |
| ← Psalms (57/150) → |