| ← Psalms (39/150) → |
| 1. | [Εις τον πρωτον μουσικον, τον Ιεδουθουν. Ψαλμος του Δαβιδ.] Ειπα, Θελω προσεχει εις τας οδους μου, δια να μη αμαρτανω δια της γλωσσης μου· θελω φυλαττει το στομα μου με χαλινον, ενω ειναι ο ασεβης εμπροσθεν μου. |
| 2. | Εσταθην αφωνος και σιωπηλος· εσιωπησα και απο του να λεγω καλον· και ο πονος μου ανεταραχθη. |
| 3. | Εθερμανθη η καρδια μου εντος μου· ενω εμελετων, εξηφθη εν εμοι πυρ· ελαλησα δια της γλωσσης μου και ειπα, |
| 4. | Καμε γνωστον εις εμε, Κυριε, το τελος μου και τον αριθμον των ημερων μου, τις ειναι, δια να γνωρισω ποσον ετι θελω ζησει. |
| 5. | Ιδου, μετρον σπιθαμης κατεστησας τας ημερας μου, και ο καιρος της ζωης μου ειναι ως ουδεν εμπροσθεν σου· επ' αληθειας πας ανθρωπος, καιτοι στερεος, ειναι ολως ματαιοτης. Διαψαλμα. |
| 6. | Βεβαιως ο ανθρωπος περιπατει εν φαντασια· βεβαιως εις ματην ταραττεται· θησαυριζει, και δεν εξευρει τις θελει συναξει αυτα. |
| 7. | Και τωρα, Κυριε, τι περιμενω; η ελπις μου ειναι επι σε. |
| 8. | Απο πασων των ανομιων μου λυτρωσον με· μη με καμης ονειδος του αφρονος. |
| 9. | Εγεινα αφωνος· δεν ηνοιξα το στομα μου, επειδη συ εκαμες τουτο. |
| 10. | Απομακρυνον απ' εμου την πληγην σου· απο της παλης της χειρος σου εγω απεκαμον. |
| 11. | Οταν δι' ελεγχων παιδευης ανθρωπον δια ανομιαν, Κατατρωγεις ως σκωληξ την ωραιοτητα αυτου· τω οντι ματαιοτης πας ανθρωπος. Διαψαλμα. |
| 12. | Εισακουσον, Κυριε, της προσευχης μου και δος ακροασιν εις την κραυγην μου· μη παρασιωπησης εις τα δακρυα μου. Διοτι παροικος ειμαι παρα σοι και παρεπιδημος, καθως παντες οι πατερες μου. |
| 13. | Παυσαι απ' εμου, δια να αναλαβω δυναμιν, πριν αποδημησω και δεν υπαρχω πλεον. |
| ← Psalms (39/150) → |