| ← Psalms (147/150) → |
| 1. | Αινειτε τον Κυριον· διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων· διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα. |
| 2. | Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ· θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ. |
| 3. | Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων. |
| 4. | Αριθμει τα πληθη των αστρων· Καλει τα παντα ονομαστι. |
| 5. | Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου· η συνεσις αυτου αμετρητος. |
| 6. | Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους. |
| 7. | Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες· ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα· |
| 8. | τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας· τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην· τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων· |
| 9. | τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον. |
| 10. | Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου· δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος. |
| 11. | Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου. |
| 12. | Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον· αινει τον Θεον σου, Σιων. |
| 13. | Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου· ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου. |
| 14. | Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου· σε χορταινει με το παχος του σιτου. |
| 15. | Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα. |
| 16. | Διδει χιονα ως μαλλιον· διασπειρει την παχνην ως στακτην. |
| 17. | Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια· εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη; |
| 18. | Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα· φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν. |
| 19. | Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ. |
| 20. | Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος· ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια. |
| ← Psalms (147/150) → |