| ← Psalms (137/150) → |
| 1. | Επι των ποταμων Βαβυλωνος, εκει εκαθισαμεν και εκλαυσαμεν, οτε ενεθυμηθημεν την Σιων. |
| 2. | Επι τας ιτεας εν μεσω αυτης εκρεμασαμεν τας κιθαρας ημων. |
| 3. | Διοτι οι αιχμαλωτισαντες ημας εκει εζητησαν παρ' ημων λογους ασματων· και οι ερημωσαντες ημας υμνον, λεγοντες, Ψαλατε εις ημας εκ των ωδων της Σιων. |
| 4. | Πως να ψαλωμεν την ωδην του Κυριου επι ξενης γης; |
| 5. | Εαν σε λησμονησω, Ιερουσαλημ, ας λησμονηση η δεξια μου |
| 6. | Ας κολληθη η γλωσσα μου εις τον ουρανισκον μου, εαν δεν σε ενθυμωμαι· εαν δεν προταξω την Ιερουσαλημ εις την αρχην της ευφροσυνης μου |
| 7. | Μνησθητι, Κυριε, των υιων Εδωμ, οιτινες την ημεραν της Ιερουσαλημ ελεγον, Κατεδαφισατε, κατεδαφισατε αυτην εως των θεμελιων αυτης. |
| 8. | Θυγατηρ Βαβυλωνος, η μελλουσα να ερημωθης, μακαριος οστις σοι ανταποδωση την ανταμοιβην των οσα επραξας εις ημας |
| 9. | Μακαριος οστις πιαση και ριψη τα νηπια σου επι την πετραν |
| ← Psalms (137/150) → |