| ← Psalms (120/150) → |
| 1. | [Ωιδη των Αναβαθμων.] Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου. |
| 2. | Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας. |
| 3. | Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα; |
| 4. | Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου. |
| 5. | Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ· |
| 6. | Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην. |
| 7. | Εγω αγαπω την ειρηνην· αλλ' οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον. |
| ← Psalms (120/150) → |