| ← Psalms (52/150) → |
| 1. | Al la ĥorestro. Instruo de David, kiam venis Doeg, la Edomido, kaj raportis al Saul, kaj diris al li:David venis en la domon de Aĥimeleĥ. Kial vi fanfaronas pro malbono, ho tirano? La boneco de Dio estas ĉiama. |
| 2. | Pereon intencas via lango, Kiel akrigita razilo ĝi tranĉas malicon. |
| 3. | Vi pli amas malbonon, ol bonon; Pli mensogi, ol diri veron. Sela. |
| 4. | Vi amas ĉian parolon pereigan, Parolon malican. |
| 5. | Tial Dio pereigos vin por ĉiam, Elŝiros vin el via tendo, Kaj elĵetos vin el la lando de la vivantoj. Sela. |
| 6. | Kaj virtuloj vidos kaj ektimos, Kaj pri li ili ridos, dirante: |
| 7. | Jen estas la viro, kiu ne en Dio vidis sian forton, Sed fidis sian grandan riĉecon, Sentis sin forta per sia malbonpovado. |
| 8. | Kaj mi, kiel verda olivarbo en la domo de Dio, Fidas la bonecon de Dio ĉiam kaj eterne. |
| 9. | Mi dankos Vin eterne por tio, kion Vi faris, Kaj mi esperos al Via nomo, ĉar Vi estas bona por Viaj fideluloj. |
| ← Psalms (52/150) → |