| ← Psalms (126/150) → |
| 1. | Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj. |
| 2. | Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj. |
| 3. | Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas. |
| 4. | Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon. |
| 5. | Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto. |
| 6. | Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj. |
| ← Psalms (126/150) → |