← Psalms (120/150) → |
1. | Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min. |
2. | Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango. |
3. | Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango? |
4. | Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj. |
5. | Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar! |
6. | Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco. |
7. | Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon. |
← Psalms (120/150) → |