← Lamentations (3/5) → |
1. | Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero. |
2. | Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon. |
3. | Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove. |
4. | Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn. |
5. | Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj. |
6. | En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn. |
7. | Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj. |
8. | Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo. |
9. | Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn. |
10. | Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko. |
11. | Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro. |
12. | Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj. |
13. | En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo. |
14. | Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo. |
15. | Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto. |
16. | Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron. |
17. | Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis. |
18. | Kaj mi diris:Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo. |
19. | La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo. |
20. | Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo. |
21. | Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas: |
22. | Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis, |
23. | Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco. |
24. | Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li. |
25. | La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin. |
26. | Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo. |
27. | Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco; |
28. | Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita; |
29. | Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero; |
30. | Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro. |
31. | Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro; |
32. | Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco; |
33. | Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj. |
34. | Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero, |
35. | Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo, |
36. | Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero-Ĉu la Sinjoro tion ne vidas? |
37. | Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis? |
38. | Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono? |
39. | Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj. |
40. | Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo; |
41. | Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo. |
42. | Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis. |
43. | Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis. |
44. | Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo. |
45. | Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj. |
46. | Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj. |
47. | Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo. |
48. | Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo. |
49. | Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto, |
50. | Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo. |
51. | Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo. |
52. | Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj; |
53. | Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn. |
54. | Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris:Mi tute pereis. |
55. | Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo; |
56. | Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo. |
57. | Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris:Ne timu. |
58. | Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon. |
59. | Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon. |
60. | Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi. |
61. | Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi, |
62. | La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago. |
63. | Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo. |
64. | Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj. |
65. | Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon. |
66. | Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo. |
← Lamentations (3/5) → |