← Ecclesiastes (10/12) → |
1. | Een dode vlieg doet de zalf des apothekers stinken en opwellen; alzo een weinig dwaasheid een man, die kostelijk is van wijsheid en van eer. |
2. | Het hart des wijzen is tot zijn rechterhand, maar het hart eens zots is tot zijn linkerhand. |
3. | En ook wanneer de dwaas op den weg wandelt, zijn hart ontbreekt hem, en hij zegt tot een iegelijk, dat hij dwaas is. |
4. | Als de geest des heersers tegen u oprijst, verlaat uw plaats niet; want het is medicijn, het stilt grote zonden. |
5. | Er is nog een kwaad, dat ik gezien heb onder de zon, als een dwaling, die van het aangezicht des oversten voortkomt. |
6. | Een dwaas wordt gezet in grote hoogheden, maar de rijken zitten in de laagte. |
7. | Ik heb knechten te paard gezien, en vorsten, gaande als knechten op de aarde. |
8. | Wie een kuil graaft, zal daarin vallen; en wie een muur doorbreekt, een slang zal hem bijten. |
9. | Wie stenen wegdraagt, zal smart daardoor lijden; wie hout klieft, zal daardoor in gevaar zijn. |
10. | Indien hij het ijzer heeft stomp gemaakt, en hij slijpt de snede niet, dan moet hij meerder kracht te werk stellen; maar de wijsheid is een uitnemende zaak, om iets recht te maken. |
11. | Indien de slang gebeten heeft, eer der bezwering geschied is, dan is er geen nuttigheid voor den allerwelsprekendsten bezweerder. |
12. | De woorden van een wijzen mond zijn aangenaam; maar de lippen van een zot verslinden hemzelve. |
13. | Het begin der woorden zijns monds is dwaasheid, en het einde zijns monds is boze dolligheid. |
14. | De dwaas maakt wel veel woorden; maar de mens weet niet, wat het zij, dat geschieden zal; en wat na hem geschieden zal, wie zal het hem te kennen geven? |
15. | De arbeid der zotten maakt een iegelijk van hen moede; dewijl zij niet weten naar de stad te gaan. |
16. | Wee u, land! welks koning een kind is, en welks vorsten tot in den morgenstond eten! |
17. | Welgelukzalig zijt gij, land! welks koning een zoon der edelen is, en welks vorsten ter rechter tijd eten, tot sterkte en niet tot drinkerij. |
18. | Door grote luiheid verzwakt het gebint, en door slapheid der handen wordt het huis doorlekkende. |
19. | Men maakt maaltijden om te lachen, en de wijn verheugt de levenden, en het geld verantwoordt alles. |
20. | Vloek den koning niet, zelfs in uw gedachten, en vloek den rijke niet in het binnenste uwer slaapkamer; want het gevogelte des hemels zou de stem wegvoeren, en het gevleugelde zou het woord te kennen geven. |
← Ecclesiastes (10/12) → |