← Psalms 97/150 → |
خداوند پادشاه است، پس زمین خوشی کند و جمیع جزیره ها شادمان باشند. | .1 |
ابر ها و ظلمتِ غلیظ گرداگرد اوست. عدالت و انصاف اساس تخت اوست. | .2 |
آتش در پیشروی او می رود و دشمنانش را که در اطراف او هستند، می سوزاند. | .3 |
برقهای او جهان را روشن می کند و زمین آنرا می بیند و به لرزه می آید. | .4 |
کوهها در حضور خداوند گداخته می شوند، در حضور خداوند تمام جهان. | .5 |
آسمان ها عدالت او را اعلام می کنند و همه اقوام جهان جلال او را می بینند. | .6 |
تمام بت پرستان خجل و شرمنده می شوند، زیرا آن ها به بتهای خود می بالند. ای جمیع خدایانِ امت ها، در حضور خداوند سجده کنید. | .7 |
سهیون این را می شنود و شادمان می شود و شهرهای یهودا مسرور می گردند. به سبب داوری های تو، ای خداوند. | .8 |
زیرا که تو ای خداوند بر تمامی روی زمین متعال هستی و برتر از همه خدایان. | .9 |
ای شما که خداوند را دوست دارید، از بدی نفرت کنید. او حافظ جانهای مقدسان خود می باشد و آن ها را از دست شریران نجات می دهد. | .10 |
نور بر عادلان می تابد و شادمانی برای راستکاران. | .11 |
ای عادلان، در خداوند شادمان باشید و نام مقدس او را سپاس گوئید. | .12 |
← Psalms 97/150 → |