←  Psalms 95/150   →
بیائید خداوند را ستایش کنیم و برای صخرۀ نجات خود آواز شادمانی سر دهیم. .1
به حضور او با حمد بیائیم و با سرودهای شادمانی او را ستایش کنیم. .2
زیرا خداوند، خدای بزرگ است و پادشاه عظیم بر تمامی خدایان. .3
نشیب های زمین در دست وی است و فراز کوههای بلند از او. .4
بحرها به او تعلق دارد، او آن ها را بوجود آورد و دستهای وی زمین خشک را شکل داد. .5
بیائید عبادت و سجده نمائیم و بحضور آفرینندۀ خود، خداوند زانو زنیم. .6
زیرا که او خدای ما است و ما قوم برگزیده و گلۀ دست او می باشیم! ای کاش امروز آواز او را می شنیدید! .7
«دل خود را سخت مسازید، مانند روزهای امتحان در بیابان مریبه و مسا. .8
در آنجا پدران شما مرا امتحان کردند و باوجودی که اعمال مرا دیده بودند، باز هم مرا آزمودند. .9
مدت چهل سال از آن قوم بیزار بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طریق های مرا نشناختند.» .10
پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامیِ من داخل نخواهند شد.» .11
←  Psalms 95/150   →