←  Psalms 92/150   →
خداوند را سپاس گفتن نیکوست و نام تو را ای خداوند متعال، ستایش کردن. .1
سحرگاهان رحمت تو را بیان کردن نیکوست و شامگاهان وفاداری تو را. .2
با نوای چنگ ده تار و رباب سرود ستایش تو را می خوانیم، .3
زیرا که ای خداوند، مرا به کارهای خودت شادمان ساخته ای، به سبب اعمال دستهای تو خوشی می کنم. .4
ای خداوند، کارهای تو چه شگفت انگیز است و فکرهای تو بی نهایت عمیق. .5
شخص بی فهم این را نمی داند و جاهل از درک آن عاجز است. .6
اگرچه شریران مثل علف می رویند و همۀ بدکاران سعادتمند می شوند، اما سرانجام برای همیشه از بین می روند. .7
لیکن تو ای خداوند، در جایگاه آسمانی خود تا به ابد باقی هستی. .8
دشمنان تو ای خداوند، بلی، دشمنان تو هلاک می گردند و تمام بدکاران پراگنده می شوند. .9
تو شاخ قوّت مرا مثل شاخ گاو وحشی برافراشته ای و به روغن تازه مسح شده ام. .10
با چشمان خود شکست دشمنانم را می بینم و به گوش خود فریاد بدخواهانم را که با من مقاومت می کنند می شنوم. .11
شخص عادل مثل درخت خرما با ثمر خواهد شد و مانند سرو لبنان نمو خواهد کرد. .12
آنانی که در خانۀ خداوند غرس شده اند، در پیشگاه خدای ما خواهند شگفت. .13
ایشان در زمان پیری نیز ثمر آورده و تازه و سبز خواهند بود. .14
به این ترتیب اعلام می کنند که خداوند راست است. او صخرۀ من است و در وی هیچ بی انصافی نیست. .15
←  Psalms 92/150   →