←  Psalms 9/150   →
خداوندا، با تمامی دل تو را ستایش نموده و جمیع کارهای شگفت انگیز تو را بیان می کنم. .1
در تو خوشی و شادمانی نموده و نام تو را ای متعال می ستایم. .2
وقتی دشمنانم عقب نشینی کنند، به زمین افتاده و از حضور تو هلاک می شوند. .3
زیرا مرا با انصاف داوری کردی و چون داور عادل بر تخت خود نشسته ای. .4
امت ها را سرزنش نمودی، شریران را هلاک ساخته و نام شان را برای ابد محو کردی. .5
دشمنان نابود شدند و شهرهای شان خرابه های ابدی گردید که حتی یادی از آن ها باقی نماند. .6
اما خداوند پادشاه ابدی است. او مسند داوری خود را برقرار کرده است. .7
او جهان را با عدالت حکمرانی نموده و امت ها را با انصاف داوری می نماید. .8
خداوند قلعۀ بلند برای مظلومان است و پناهگاه امن در هنگام سختی ها. .9
آنانی که نام تو را می شناسند، به تو توکل می کنند، زیرا تو ای خداوند، کسانی را که جویای تو هستند ترک نکرده ای. .10
سرود ستایش خداوند را که بر تخت خود در سهیون نشسته است بسرائید. کارهای او را به همه امت ها اعلام کنید. .11
زیرا او که انتقام گیرندۀ خون است، ایشان را به یاد آورده و فریاد مسکینان را فراموش نمی کند. .12
ای خداوند، بر من رحم کن و به ظلمی که از دشمنان می بینم، توجه فرما. ای که رهانندۀ من از چنگال مرگ هستی. .13
تا من تو را ستایش کنم و در حضور دختر سهیون در نجات تو خوشی نمایم. .14
امت ها در چاهی که برای دیگران کنده بودند، افتادند و در دامی که برای دیگران نشانده بودند خود شان گرفتار شدند. .15
خداوند با قضاوت عادلانۀ خود، خود را به جهان شناسانیده است. شخص شریر از کار دست خود در دام گرفتار می گردد. .16
اشخاص شریر و همه اقوامی که خدا را فراموش می کنند، در راه هلاکت روانند. .17
زیرا مسکین همیشه فراموش نشده و امید بیچارگان تا به ابد ضایع نمی گردد. .18
برخیز ای خداوند، قوم ها را داوری کن تا انسان فانی پیروز نگردد. .19
ای خداوند، ترس خود را بر ایشان چیره گردان تا امت ها بدانند که انسانهای فانی هستند. .20
←  Psalms 9/150   →