←  Psalms 84/150   →
ای خداوند قادر مطلق، چه دلپذیر است مسکن های تو! .1
جان من اشتیاق شدید برای صحنهای خداوند دارد. دلم و تمام وجودم با آواز بلند خدای زنده را ستایش می کند. .2
در کنار قربانگاه های تو ای خدای قادر مطلق، که پادشاه من و خدای من هستی، حتی گنجشک نیز برای خود خانه ای پیدا کرده است و غُچی برای خویشتن آشیانه ای تا چوچه های خود را در آن بگذارد. .3
خوشا به حال کسانی که در خانۀ تو ساکن هستند و همیشه سرود ستایش تو را می خوانند. .4
خوشا به حال مردمانی که قوّت ایشان در تو است و طریق های تو در دلهای ایشان. .5
وقتی که از وادی بکاء یعنی بیابان خشک عبور می کنند، آنجا چشمه سار می شود و باران آنرا با برکات پُر می کند. .6
از قوّت تا قوّت می خرامند و هر یک آن ها در سهیون نزد خدا حاضر می شوند. .7
ای خداوند، خدای قادر مطلق، دعای مرا بشنو! ای خدای یعقوب، به من گوش بده! .8
ای خدایی که سپر ما هستی، ببین و به روی مسیح خود نظر انداز. .9
یک روز در صحنهای تو بهتر است از هزار در جای دیگر. ایستادن بر آستانۀ خانۀ خدای خود را بیشتر می پسندم تا ساکن شدن در خیمه های شریران. .10
زیرا خداوند، خدا آفتاب و سپر است. خداوند فیض و جلال خواهد داد و هیچ چیز نیکو را منع نخواهد کرد از آنانی که پیرو راستی هستند. .11
ای خداوند قادر مطلق، خوشا به حال کسی که بر تو توکل دارد. .12
←  Psalms 84/150   →