←  Psalms 62/150   →
جان من تنها نزد خدا آرامی می یابد، زیرا نجات من از جانب اوست. .1
تنها او صخره و نجات من است و پناهگاه من، پس هرگز لغزش نمی خورم. .2
تا به کی بر مردی هجوم می آورید و همگی تان می خواهید او را که مثل یک دیوار خمیده و شکسته است از بین ببرید؟ .3
آن ها فقط در فکر این هستند که او را از مقام اش سقوط دهند و دروغ را دوست می دارند. آن ها به زبان خود برکت می دهند ولی در دل خود لعنت می کنند. .4
ای جان من، تنها نزد خدا آرام یاب، زیرا امید من بر اوست. .5
تنها او صخره و نجات من است و پناهگاه من، پس لغزش نمی خورم. .6
نجات و عزت من بر خداست. صخرۀ قوّت من و پناه من در اوست. .7
ای قوم، همیشه به او توکل کنید و دلهای خود به حضور وی خالی نمائید، زیرا خدا پناهگاه ما است. .8
بنی آدم چه عادی باشد و چه مهم، در هر صورت ناچیز است. وقتی در ترازو وزن شود از هوا هم سبکتر است. .9
بر ظلم توکل نکنید، بر غارت افتخار نکنید و چون مال و دارائی تان افزوده شود دل به آن نبندید. .10
خدا یک بار گفته است و دو بار این را شنیده ام که قوّت از آن خداست. .11
ای خداوند، رحمت نیز از آن تو است، زیرا به هر کس مطابق اعمالش اجر و جزا می دهی. .12
←  Psalms 62/150   →