← Psalms 57/150 → |
ای خدا بر من رحم فرما، بر من رحم کن! زیرا جانم به تو پناه آورده و در سایۀ بالهای تو پناه برده ام تا این بلایا بگذرد. | .1 |
نزد خدای قادر متعال زاری و دعا می کنم، نزد خدایی که همه چیز را برایم تمام می کند. | .2 |
او برای نجات من از آسمان کمک می فرستد و آنهائی را که قصد نابودی مرا دارند ملامت می کند. خدا رحمت و راستی خود را خواهد فرستاد. | .3 |
جانم را شیران درنده احاطه کرده اند. در میان شعله های آتش قرار دارم، یعنی مردمانی که دندانهای شان چون نیزه ها و تیرهاست و زبان شان مانند شمشیرِ بُرنده است. | .4 |
ای خدا عظمت خود را در آسمان ها و جلالت را بر روی همۀ زمین آشکار ساز. | .5 |
دامی در سر راه من قرار دادند و جانم افسرده گردید. چاهی پیش رویم کندند، اما خود شان در آن افتادند. | .6 |
دل من مستحکم است. خدایا، دل من استوار است. من سرود خواهم خواند و تو را ستایش خواهم کرد. | .7 |
ای جان من بیدار شو! ای چنگ و رباب بیدار شوید! من سپیده دم را بیدار می کنم. | .8 |
ای خداوند تو را در میان امت ها سپاس می گویم و تو را در میان قوم ها ستایش می کنم، | .9 |
زیرا رحمت تو تا آسمان ها عظیم است و راستی تو تا افلاک. | .10 |
ای خدا عظمت خود را در آسمان ها و جلالت را بر روی همۀ زمین آشکار ساز. | .11 |
← Psalms 57/150 → |