← Psalms 37/150 → |
به سبب بدکاران خود را پریشان مساز و بر شریران حسد مبر، | .1 |
زیرا آن ها به زودی مثل سبزه خشک شده و مانند علف پژمرده می گردند. | .2 |
بر خداوند توکل نما و نیکویی کن تا در روی زمین در امنیت و آسودگی بسر بری. | .3 |
در خداوند شادمان باش و او تمنای دلت را برآورده می سازد. | .4 |
طریق خود را به خداوند بسپار و به او توکل کن و او تو را مدد می کند. | .5 |
او عدالت ترا مثل نور آشکار می سازد و راستی و حق تو را مانند ظهر. | .6 |
در حضور خداوند سکوت نما و منتظر او باش. به خاطر کسی که در زندگی سعادتمند است و شخص فریبکار خود را پریشان مساز. | .7 |
غضب را کنار بگذار و خشم را ترک کن. تشویش را بر خود راه نده چونکه باعث گناه می شود. | .8 |
مردم شریر از بین می روند، اما منتظرین خداوند وارث زمین می شوند. | .9 |
آدم بدکار در فرصت کمی نابود می شود و وقتی بجوئید او را نمی یابید. | .10 |
اما اشخاص حلیم و فروتن مالک زمین می شوند و از صلح و سلامتی فراوان برخوردار می گردند. | .11 |
شریر برای شخص عادل توطئه می چیند و دندانهای خود را بهم می ساید. | .12 |
خداوند بر او می خندد، چون می داند که روز داوری او نزدیک است. | .13 |
شریران شمشیر را به دست گرفته و تیر و کمان را آماده کرده اند تا مسکین و بیچاره را از بین ببرند و راستکاران را به قتل برسانند. | .14 |
اما شمشیر شان به قلب خود شان فرو می رود و کمان شان می شکند. | .15 |
مال اندکِ شخص راستکار بهتر از ثروت سرشار شریران است، | .16 |
زیرا خداوند بازوی شریران را در هم می شکند و اما از راستکاران مراقبت می کند. | .17 |
خداوند از تمام روزهای زندگی صالحان آگاه می باشد و میراث ایشان باقی است تا به ابد. | .18 |
در زمان مصیبت شرمنده نشده و در ایام قحطی سیر می باشند. | .19 |
اما شریران هلاک می شوند. دشمنان خداوند مانند گلهای زودگذر صحرا از بین می روند و مثل دودی ناپدید می گردند. | .20 |
شریر قرض می گیرد، ولی دوباره نمی پردازد. اما شخص صالح رحیم و سخاوتمند است. | .21 |
آنهائی که از خداوند برکت دیده اند وارث زمین می شوند، ولی کسانی که زیر لعنت خدا قرار دارند از بین می روند. | .22 |
خداوند قدم های آنانی را که مورد رضایت او هستند استوار ساخته و ایشان را براهی که باید بروند هدایت می کند. | .23 |
اگر بیفتند آسیبی به ایشان نمی رسد، زیرا خداوند دست آن ها را می گیرد. | .24 |
من جوان بودم و حالا پیر شده ام، ولی هرگز ندیدم که شخص راستکار ترک شده باشد و یا نسل او دست به گدائی دراز کرده باشد. | .25 |
شخص راستکار پیوسته مهربان و سخاوتمند است و اولادۀ او مبارک می باشند. | .26 |
از شرارت دوری نما و نیکویی کن. پس تا به ابد باقی خواهی ماند. | .27 |
خداوند انصاف را دوست می دارد و مقدسان خود را ترک نمی کند. از ایشان تا به ابد حمایت می کند، اما نسل شریر نابود می گردد. | .28 |
صالحان وارث زمین می شوند و همیشه در آنجا زندگی می کنند. | .29 |
از دهان شخص صالح کلام حکمت شنیده می شود و زبان او همیشه از عدل و انصاف حرف می زند. | .30 |
او احکام و دستورات خداوند را در دل خود جای داده است پس از راه راست منحرف نمی شود. | .31 |
شریر برای راستکار کمین می کند و قصد کشتن وی را دارد، | .32 |
اما خداوند شخص راستکار را به دست او نمی سپارد و نمی گذارد که در هنگام داوری محکوم شود. | .33 |
منتظر خداوند باش و از احکام او اطاعت کن. او ترا وارث زمین می سازد و تو به چشم خود نابودی بدکاران را خواهی دید. | .34 |
شخص شریر و ظالمی را دیدم که همچون درختی سبزی به هر سو شاخ و برگ گسترده بود. | .35 |
اما طولی نکشید که از بین رفت و وقتی از آنجا می گذشتم نیست شده بود. هرقدر جستجو کردم او را نیافتم. | .36 |
شخص نیکو و راستکار را ببین، زیرا که عاقبت آن شخص سلامتی است. | .37 |
اما خطاکاران بکلی نابود می شوند و عاقبت شریران نیستی است. | .38 |
نجات صالحان از خداوند است. در هنگام سختی او پناهگاه ایشان می باشد. | .39 |
خداوند مددگار و رهانندۀ ایشان است و آن ها را از شریران نجات می بخشد و حفظ می کند، زیرا به خداوند پناه آورده اند. | .40 |
← Psalms 37/150 → |