| ← Psalms 2/150 → |
| چرا اقوام جهان شورش می کنند؟ چرا مردم افکار پوچ و باطل را در سر خود می پرورانند؟ | .1 |
| پادشاهان روی زمین قیام می کنند و حاکمان بر ضد خداوند و مسیح او مشورت می نمایند. | .2 |
| آن ها می گویند: «بیائید زنجیر بندگی خداوند را بگسلانیم و از قید و بند او خود را آزاد سازیم.» | .3 |
| خداوند که در آسمان بر تخت خود نشسته است، به آن ها می خندد و آن ها را مسخره می کند. | .4 |
| آنگاه در خشم خود آن ها را سرزنش نموده و در غضب خویش آن ها را به وحشت می اندازد و می فرماید: | .5 |
| «من پادشاه برگزیدۀ خود را در کوه مقدس خود سهیون بر تخت نشانده ام.» | .6 |
| پادشاه می گوید: «من فرمان خداوند را اعلام می کنم، زیرا به من گفته است: تو پسر من هستی امروز من پدر تو شده ام. | .7 |
| از من درخواست کن و من همۀ اقوام جهان را به تو می بخشم و اختیار تمام جهان را به دست تو می دهم. | .8 |
| تو با عصای آهنین بر آن ها حکمرانی نموده و مثل کوزۀ کوزه گران آن ها را خواهی شکست.» | .9 |
| پس ای پادشاهان توجه کنید و ای حکمرانان روی زمین آگاه باشید. | .10 |
| با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید و با لرز خوشی نمائید. | .11 |
| پسر را ببوسید مبادا غضبناک شود و شما در راههای خود هلاک شوید. زیرا غضب او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همۀ کسانی که بر او توکل دارند! | .12 |
| ← Psalms 2/150 → |