Psalms 147/150   

هَلّلِویاه، سپاس به خداوند، چه نیکوست که برای خدای خود سرود بسرائیم و چقدر دلپذیر که او را ستایش کنیم! .1
خداوند اورشلیم را بنا می کند و پراگنده شدگان اسرائیل را جمع می نماید. .2
شکسته دلان را شفا می دهد و زخم های ایشان را می بندد. .3
خداوند شماره و تعداد ستارگان را می داند و هر کدام آن ها را به نام می شناسد. .4
خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی بی نهایت. .5
خداوند مسکینان را بر می افرازد و شریران را به زمین می اندازد. .6
خداوند را با سرود سپاسگزاری بپرستید، و با نوای رباب برای خدای ما نغمه بنوازید. .7
او آسمان ها را با ابر ها می پوشاند، باران را برای زمین مهیا می نماید و گیاه را بر کوهها می رویاند. .8
او حیوانات را آذوقه می دهد و زاغچه ها را وقتی روزی می خواهند، تغذیه می کند. .9
در قوّت اسپ رغبت ندارد و از نیروی پای انسان راضی نمی باشد. .10
رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند. .11
ای اورشلیم، خداوند را شکر کن. ای سهیون، خدای خود را ستایش کن. .12
زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده و ساکنین ترا برکت می دهد. .13
به سرحدات تو صلح می آورد و تو را از بهترین گندم سیر می کند. .14
فرمان خود را به زمین می فرستد و کلام او با سرعت پخش می گردد. .15
زمین را با لحاف برف می پوشاند و باران یخ را مانند گَرد می پاشد. .16
ژاله را مثل سنگریزه می فرستد و کیست که طاقت سرمای آن را داشته باشد؟ .17
کلام خود را می فرستند و به امر او یخها آب می شوند، باد می وزد و آب به جریان می آید. .18
کلام خود را به یعقوب بیان کرده و احکام و داوری های خود را به اسرائیل. .19
با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! .20

  Psalms 147/150