| ← Psalms 14/150 → |
| احمق در دل خود می گوید: «خدائی نیست.» اعمال شان فاسد و زشت است و حتی یک نفر نیکوکار نیست. | .1 |
| خداوند از آسمان بر بنی آدم می نگرد تا ببیند که آیا شخص دانا و خداجوئی وجود دارد. | .2 |
| همه گمراه و فاسد شده اند. نیکوکاری نیست، حتی یک نفر هم نیست. | .3 |
| آیا همۀ این بدکاران شعور ندارند که قوم برگزیدۀ خدا را مثل نان می خورند و نام خداوند را یاد نمی کنند؟ | .4 |
| پس ترس بر ایشان چیره می گردد، زیرا خداوند در بین عادلان حضور دارد. | .5 |
| وقتی امید مسکینان را خوار بدانند، خداوند آن ها را در پناه خود می گیرد. | .6 |
| ای کاش خداوند برای نجات اسرائیل از سهیون بیاید. وقتی که خداوند اسیران قوم برگزیدۀ خود را باز گرداند، یعقوب خوشی می کند و اسرائیل شادمان می شود. | .7 |
| ← Psalms 14/150 → |