←  Psalms 119/150   →
خوشا به حال کاملان طریق که پیرو شریعت خداوند هستند. .1
خوشا به حال آنانی که شهادات او را حفظ می کنند و با تمامی دل او را می طلبند. .2
کج روی نیز نمی کنند، بلکه در راههای خداوند قدم بر می دارند. .3
تو به ما وصایای خود را امر فرموده ای تا آن ها را تماماً نگاه داریم. .4
کاش که راههای من مستحکم شود تا فرایض تو را بجا آورم. .5
آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم. .6
تو را به راستی دل سپاس خواهم گفت، وقتی داوری های عادلانۀ تو را بیاموزم. .7
فرایض تو را بجا می آورم، پس هیچگاهی مرا ترک مکن. .8
به چه چیز می تواند مرد جوان راه خود را پاک نگاه دارد؟ با محافظت آن موافق کلام تو. .9
از دل و جان در طلب تو هستم، پس نگذار که از اوامر تو سرکشی کنم. .10
کلام تو را در دل نگاه می دارم که مبادا به تو گناه ورزم. .11
ای خداوند تو متبارک هستی! فرایض خود را به من بیاموز. .12
تمامی داوری های دهان تو را به لب های خود بیان می کنم. .13
در طریق شهادات تو، بیشتر از کسب ثروت شادمانم. .14
در وصایای تو تفکر می کنم و به طریق های تو توجه می نمایم. .15
از فرامین تو لذت می برم، پس کلام تو را فراموش نمی کنم. .16
به بندۀ خود احسان کن تا زنده بمانم و کلام تو را حفظ نمایم. .17
چشمانم را باز کن تا حقایق شگفت انگیز احکام تو را ببینم. .18
من در این دنیا بیگانه هستم، پس اوامر خود را از من مخفی مدار. .19
همه وقت جان من از اشتیاق به داوری های تو بی تاب می شود. .20
مردمان متکبر و ملعون را که از اوامر تو گمراه می شوند، سرزنش می کنی. .21
ننگ و رسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو را حفظ کرده ام. .22
حاکمان نیز نشسته و بر ضد من سخن می گویند، لیکن بندۀ تو در فرایض تو تفکر خواهد کرد. .23
شهادات تو مایۀ خوشی من، و همیشه راهنمای من بوده اند. .24
جان من به خاک نزدیک شده است؛ مرا موافق کلام خود زنده ساز. .25
راههای زندگی خود را به حضور تو بیان کردم و تو مرا اجابت نمودی، پس احکام خود را به من بیاموز. .26
طریق وصایای خود را به من بفهمان، تا در کارهای شگفت انگیز تفکر نمایم. .27
دل من از غم و اندوه آب شده است، مرا موافق کلام خود استوار گردان. .28
راه دروغ را از من دور کن و احکام خود را به من لطف فرما. .29
راه راستی را اختیار کرده و داوری های تو را پیش خود می گذارم. .30
شهادات تو در دلم جا دارد، پس ای خداوند مرا شرمنده نساز. .31
در طریق اوامر تو می دوم با اشتیاق پیش می روم، زیرا که دل مرا از بند رها ساختی. .32
ای خداوند طریق احکام خود را به من بیاموز و من آن ها را تا به آخر نگاه می دارم. .33
مرا فهم بده و من از شریعت تو اطاعت کرده و با تمام دل آنرا بجا می آورم. .34
مرا در طریق اوامر خود رهنمود گردان، زیرا که راه تو برایم دلپذیر است. .35
دل مرا به شهادات خود مایل گردان، نه به سوی طمع. .36
چشمانم را از دیدن چیزهای باطل برگردان و در طریق خود مرا احیاء کن. .37
طبق وعده ای که به بندۀ خویش داده ای، عمل کن. همان وعده ای که به ترسندگان خود داده ای. .38
رسوایی را که از آن می ترسم از من دور کن زیرا داوری های تو نیکوست. .39
چقدر زیاد مشتاق وصایای تو هستم! بر حسب عدالت خود مرا احیاء کن. .40
ای خداوند، رحمت تو به من برسد و نجات تو بر حسب کلام تو. .41
تا بتوانم ملامت کنندۀ خود را جواب دهم، زیرا به کلام تو توکل دارم. .42
کلام راستی را هیچگاه از دهانم مگیر، زیرا که به داوری های تو امیدوارم .43
و احکام تو را پیوسته نگاه می دارم تا ابدالآباد. .44
در آزادی راه می روم زیرا که وصایای ترا طلبیده ام. .45
از شهادات تو نزد پادشاهان سخن می گویم و خجل نخواهم شد، .46
زیرا احکام تو را دوست دارم و اطاعت از آن ها برایم لذت بخش است. .47
دستهای خود را به سوی اوامر تو بلند می کنم، زیرا که آن ها را دوست می دارم و در فرایض تو تفکر می کنم. .48
کلام خود را با بندۀ خویش بیاد آور، زیرا مرا بوسیلۀ آن امید داده ای. .49
این در وقت سختی و مصیبت تسلی من است، زیرا کلام تو مرا زنده نگاه می دارد. .50
متکبران مرا بسیار مسخره می کنند، لیکن من از احکام تو رو بر نمی گردانم. .51
ای خداوند، داوری های تو را از قدیم بیاد می آورم و خویشتن را تسلی می دهم. .52
وقتی می بینم که اشخاص شریر احکام تو را بجا نمی آورند، از خشم به جوش می آیم. .53
فرایض تو، در دوران غربت من در این دنیا، سرود من هستند. .54
ای خداوند، نام تو را در شب بیاد می آورم و احکام تو را نگاه می دارم. .55
این است آنچه برایم تعیین شده است، زیرا که وصایای تو را نگاه می دارم. .56
خداوند بهرۀ من است، پس می گویم که کلام تو را نگاه می دارم. .57
از صمیم قلب خواستار رضای تو می باشم. بر حسب کلام خود بر من رحم فرما. .58
در راههای خود تفکر می کنم و پاهای خود را به شهادات تو مایل می سازم. .59
می شتابم تا بدون تأخیر اوامرت را بجا آورم. .60
اگر ریسمانهای شریران هم مرا احاطه کنند، احکام تو را فراموش نخواهم کرد. .61
در نصف شب بیدار می شوم و تو را به خاطر داوری های عادلانۀ تو ستایش می کنم. .62
من دوست همۀ ترسندگان تو هستم که وصایای تو را نگاه می دارند. .63
ای خداوند، زمین از رحمت تو پُر است؛ احکام خود را به من بیاموز! .64
با بندۀ خود احسان نمودی، ای خداوند موافق کلام خویش. .65
فهم و معرفت را به من بیاموز، زیرا که به اوامر تو اعتماد دارم. .66
قبل از اینکه مصیبت را ببینم، گمراه شده بودم، لیکن حالا کلام تو را بجا می آورم. .67
تو نیکو هستی و نیکویی می کنی. فرایض خود را به من بیاموز. .68
متکبران دربارۀ من دروغ گفتند، اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه می دارم. .69
دل ایشان از شدت چربی سخت شده است، ولی من از احکام تو لذت می برم. .70
مرا نیکوست که مصیبت را دیدم، تا فرایض تو را بیاموزم. .71
احکام دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره. .72
دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرا فهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم. .73
ترسندگان تو از دیدن من خوشحال می شوند، زیرا به کلام تو امیدوار هستم. .74
ای خداوند، می دانم که داوری های تو عادلانه است و در وفاداری خود مرا تنبیه نموده ای. .75
پس رحمت تو برای من تسلی شود، موافق کلام تو با بندۀ خویش. .76
مرا از رحمت های خود برخوردار کن تا زنده بمانم و از احکام تو لذت ببرم. .77
متکبران خجل شوند، زیرا که با دروغهای خود مرا اذیت کردند و اما من در وصایای تو تفکر می کنم. .78
ترسندگان تو پیش من برگردند و آنانی که شهادات تو را می دانند. .79
دل من در فرایض تو کامل شود، تا شرمنده نشوم. .80
جان من در انتظار اینکه مرا نجات دهی از حال رفته است، لیکن به کلام تو امیدوار هستم. .81
چشمانم برای کلام تو تار گردیده است و می پرسم که چه وقت مرا تسلی خواهی داد. .82
مانند مَشکِ دود زده خشک شده ام، اما احکام تو را فراموش نکرده ام. .83
تا به کی بنده ات صبر کند؟ چه وقت جفاکنندگانم را داوری خواهی نمود؟ .84
متکبران برای من چاهها کندند، زیرا که از شریعت تو نافرمانی می کنند. .85
همۀ اوامر تو راست است. بر من ناحق جفا کردند، پس مرا امداد فرما. .86
نزدیک بود مرا از روی زمین نابود کنند، اما من وصایای تو را ترک نکردم. .87
بر حسب رحمت خود مرا زنده ساز تا شهادات دهان تو را نگاه دارم. .88
ای خداوند کلام تو تا ابدالآباد در آسمان ها پایدار است. .89
وفاداری تو نسل اندر نسل است، زمین را که آفریده ای پابرجا می ماند. .90
برای داوری های تو تا امروز ایستاده اند زیرا که همه در خدمت تو هستند. .91
اگر لذت و خوشی من در احکام تو نمی بود، به یقین که در خواری و ذلت خویش نابود می شدم. .92
وصایای تو را تا ابد فراموش نمی کنم زیرا به آن ها مرا زنده ساخته ای. .93
من از آن تو هستم؛ مرا نجات ده، زیرا که وصایای تو را می طلبم. .94
شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا نابود کنند، ولی من به شهادات تو تفکر می کنم. .95
برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی نهایت وسیع است. .96
احکام تو را چقدر دوست می دارم؛ تمامی روز تفکر من است. .97
اوامر تو مرا حکیمتر از دشمنانم می سازد، زیرا که همیشه نزد من می باشد. .98
فهیم تر از همۀ معلمانم شدم، زیرا که شهادات تو تفکر من است. .99
عاقلتر از بزرگان قوم شدم، زیرا که وصایای تو را نگاه می دارم. .100
پاهای خود را از هر راه بد دور نگاه میدارم، تا اینکه کلام تو را بجا آورم. .101
از داوری های تو رو بر نمی گردانم، چونکه تو آن ها را به من آموختی. .102
کلام تو برای من گوارا و شیرینتر از عسل است. .103
وصایای تو به من دانایی می آموزد. بنابراین از هر راه دروغ نفرت دارم. .104
کلام تو برای پاهای من چراغ و برای راههای من نور است. .105
قول داده ام و به آن وفا می کنم که از اوامر تو پیروی نموده و داوری های عدالت تو را نگاه دارم. .106
بسیار رنج دیده ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز! .107
ای خداوند، عرض شکران و دعای مرا بپذیر و داوری های خود را به من بیاموز. .108
جان من همیشه در خطر است، اما احکام تو را از یاد نمی برم. .109
شریران برای من دام گسترده اند، اما از وصایای تو گمراه نمی شوم. .110
شهادات تو برای من میراث ابدی و مایۀ خوشی دل من است. .111
دل خود را برای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تا به ابد و تا آخر. .112
از مردمان دو رو بیزارم، لیکن احکام تو را دوست دارم. .113
تو پناهگاه و سپر من هستی و به کلام تو امیدوار هستم. .114
ای بدکاران از من دور شوید! من اوامر خدای خویش را نگاه می دارم. .115
مرا بر حسب کلام خود تأیید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم. .116
مرا تقویت کن تا رستگار گردم و بر فرایض تو دایماً نظر نمایم. .117
همۀ کسانی را که از فرایض تو دور شده اند، از حضور خود می رانی و فریب آن ها را باطل می گردانی. .118
جمیع شریران را مثل تفاله دور می ریزی، بنابراین شهادات تو را دوست می دارم. .119
از ترس تو به خود می لرزم و از داوری هایت وحشت می کنم. .120
راستی و عدالت را بجا آوردم. مرا به دست ظالمان مسپار. .121
برای سعادت بندۀ خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند. .122
چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو. .123
با بندۀ خویش موافق رحمت خود رفتار کن و احکام خود را به من بیاموز. .124
من بندۀ تو هستم، مرا فهیم گردان تا شهادات تو را بدانم. .125
وقت آن است که خداوند عمل کند زیرا که احکام تو را باطل نموده اند. .126
اوامر تو را بیشتر از طلا دوست می دارم، زیادتر از زر خالص. .127
همۀ وصایای تو را در هر مورد راست می دانم، و از همه راههای دروغ نفرت دارم. .128
شهادات تو شگفت انگیز است. بنابراین، من آن ها را نگاه می دارم. .129
کشف کلام تو نور می بخشد و ساده دلان را فهیم می گرداند. .130
با اشتیاق زیاد و با هر نَفَس خود، خواهان وصایای تو هستم. .131
بر من نظر کن و کَرَم فرما، بر حسب عادت خویش به آنانی که نام تو را دوست می دارند. .132
قدم های مرا در کلام خود پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد. .133
مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تو را نگاه دارم. .134
روی خود را بر بندۀ خود روشن ساز و احکام خود را به من بیاموز. .135
سیل اشک از چشمانم جاری است، زیرا مردم از احکام تو پیروی نمی کنند. .136
ای خداوند، تو عادل هستی و داوری های تو راست است. .137
شهادات خود را در عدالت و امانت قرار داده ای. .138
غیرت من مرا از بین می برد، زیرا دشمنانم کلام تو را فراموش کرده اند. .139
کلام تو بی نهایت مصفی است و بندۀ تو آنرا دوست دارد. .140
من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را از یاد نمی برم. .141
عدالت تو عدل است تا ابد و احکام تو راست است. .142
تنگی و ضیقی مرا فرا گرفته است، اما اوامر تو برای من لذت بخش است. .143
شهادات تو عادل است تا ابد. مرا خردمند گردان تا زنده شوم. .144
به تمامیِ دل خوانده ام. ای خداوند مرا جواب ده تا احکام تو را نگاه دارم! .145
تو را خوانده ام، پس مرا نجات ده و شهادات تو را نگاه می دارم. .146
پیش از طلوع آفتاب عذر و زاری می کنم و به کلام تو امیدوار می باشم. .147
تمام شب چشمان خود را بیدار نگه داشتم، تا در کلام تو تفکر نمایم. .148
بر حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوری های خود مرا زنده ساز. .149
آنانی که در پی شرارت می روند و دور از احکام تو هستند، به من نزدیک می شوند. .150
اما تو ای خداوند نزدیک هستی و جمیع اوامر تو راست است. .151
مدتها پیش، از شهادات تو دانسته ام که آن ها را تا به ابد برقرار نموده ای. .152
بر ذلت و خواری من نظر کن و مرا خلاصی ده، زیرا احکام تو را فراموش نمی کنم. .153
در دعوی من دادرسی فرما و مرا رهایی ده و بر حسب کلام خویش مرا زنده ساز. .154
نجات از شریران دور است، زیرا که فرایض تو را نمی طلبند. .155
ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. بر حسب داوری های خود مرا زنده ساز. .156
جفاکنندگان و دشمنان من بسیار اند، اما از شهادات تو رو بر نمی گردانم. .157
خیانتکاران را دیدم و از آن ها متنفر شدم، زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند. .158
ببین که وصایای تو را دوست می دارم. ای خداوند، بر حسب رحمت خود مرا زنده ساز! .159
تمام کلام تو بر حق و همۀ داوری های تو عادلانه و تا به ابد است. .160
مردمان قدرتمند بی جهت بر من جفا کردند، اما دل من از کلام تو ترسان است. .161
من در کلام تو شادمان هستم، مثل کسی که گنجی را یافته باشد. .162
دروغ را زشت دانسته و از آن متنفرم، ولی احکام تو را دوست می دارم. .163
روزانه هفت بار تو را ستایش می کنم، برای داوری های عادلانۀ تو. .164
کسانی که احکام تو را دوست دارند، سلامتی بزرگی دارند و هیچ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد. .165
ای خداوند، منتظر نجات از جانب تو هستم و اوامر تو را بجا می آورم. .166
جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آن ها را بی نهایت دوست می دارم. .167
وصایا و شهادات تو را نگاه داشته ام، زیرا که تمام طریق های من در مد نظر تو است. .168
ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. بر حسب کلام خود مرا فهیم گردان. .169
مناجات من به حضور تو برسد. بر حسب کلام خود مرا خلاصی ده. .170
لبهای من پیوسته تو را ستایش کند، زیرا فرایض خود را به من آموخته ای. .171
زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است. .172
دست تو برای اعانت من برسد، زیرا که وصایای تو را برگزیده ام. .173
ای خداوند برای نجات تو مشتاق بوده ام و شریعت تو مایۀ خوشی من است. .174
جان من زنده شود تا تو را ستایش کنم و داوری های تو کمک کنندۀ من باشد. .175
مثل گوسفندِ گمشده سرگردانم، بندۀ خود را دریاب، زیرا که اوامر تو را فراموش نمی کنم. .176
←  Psalms 119/150   →