←  Psalms 116/150   →
خداوند را محبت می نمایم، زیرا که آواز من و تضرع مرا می شنود. .1
او گوش خود را متوجۀ من ساخته است، پس تا که زنده هستم به دربار او دعا می کنم. .2
ریسمانهای موت مرا احاطه کرد، ترسهای مرگ مرا به وحشت انداخت و در تنگی و غم افتادم. .3
آنگاه نام خداوند را خواندم و گفتم: «آه ای خداوند، جان مرا رهایی ده!» .4
خداوند رحیم و عادل است و خدای ما رحیم است. .5
خداوند از اشخاص ناتوان محافظت می کند. خوار و ذلیل بودم، او مرا نجات داد. .6
ای جان من به آرامی خود برگرد، زیرا خداوند به تو احسان نموده است. .7
تو ای خداوند، جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پاهایم را از لغزیدن. .8
پس در زمین زندگان به حضور خداوند بسر می برم. .9
چون ایمان داشتم سخن گفتم، باوجودی که بسیار بینوا بودم. .10
در پریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغگویند.» .11
خداوند را برای همه خوبی های که به من نموده است، چه ادا کنم؟ .12
به خاطر نجات خود، هدیۀ نوشیدنی را به حضور خداوند تقدیم می کنم و نام او را سپاس می گویم. .13
در حضور قوم برگزیدۀ او به وعده های که به خداوند داده ام، وفا می کنم. .14
موت مقدسان خداوند در نظر وی گرانبهاست. .15
آه ای خداوند، من بندۀ تو هستم! من بندۀ تو و پسر کنیز تو هستم. تو از بند آزادم کردی. .16
به حضور تو قربانی شکرگزاری را تقدیم نموده و نام تو را می ستایم. .17
در حضور قوم برگزیدۀ او به وعده های که به خداوند داده ام، وفا می کنم. .18
آنرا در پیشگاه خانۀ خداوند و در اندرون تو ای اورشلیم ادا می کنم. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! .19
←  Psalms 116/150   →