| ← Psalms 115/150 → |
| نه ما را، ای خداوند! نه ما را، بلکه نام خود را جلال ده! به سبب رحمت و راستی خویش. | .1 |
| چرا ملتهای جهان بگویند: «خدای ایشان کجاست؟» | .2 |
| خدای ما در آسمان است و آنچه را که اراده فرماید بعمل می آورد. | .3 |
| بتهای ایشان از نقره و طلاست و صنعت دستهای انسان. | .4 |
| آن ها دهان دارند، اما قادر به حرف زدن نیستند؛ دارای چشم هستند، ولی دیده نمی توانند. | .5 |
| گوش دارند، اما نمی شنوند. آن ها را بینی است، لیکن نمی بویند. | .6 |
| دارای دست هستند، ولی لمس کرده نمی توانند. پای دارند، اما راه نمی روند و صدائی از گلوی شان بر نمی آید. | .7 |
| کسانی که این بتها را می سازند و همچنان اشخاصی که به آن ها توکل می کنند، مثل بتهای شان بی شعور هستند. | .8 |
| ای اسرائیل، به خداوند توکل نما. «او معاون و سپر ایشان است.» | .9 |
| ای خاندانِ هارون بر خداوند توکل نمائید. «او معاون و سپر ایشان است.» | .10 |
| ای کسانی که از او می ترسید، بر او توکل نمائید. «او معاون و سپر ایشان است.» | .11 |
| خداوند ما را به یاد آورده و برکت می دهد. خاندان اسرائیل را برکت می دهد و خاندان هارون را برکت می دهد. | .12 |
| خداوند ترسندگان خود را برکت می دهد، چه خورد و چه بزرگ. | .13 |
| خداوند تعداد شما را بیفزاید، شما و فرزندان شما را. | .14 |
| شما برکت یافتۀ خداوند که آسمان و زمین را آفرید، هستید. | .15 |
| آسمان ها، آسمان های خداوند است و اما زمین را به بنی آدم بخشیده است. | .16 |
| مُردگان نیستند که خداوند را ستایش می کنند و نه آنانی که روندۀ دیار خاموشی هستند. | .17 |
| لیکن ما خداوند را متبارک می خوانیم، از حال تا به ابد. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! | .18 |
| ← Psalms 115/150 → |