| ← Psalms 112/150 → |
| هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! خوشا به حال کسی که از خداوند می ترسد و در وصایای او بسیار رغبت دارد. | .1 |
| فرزندان او در زمین نیرومند می شوند و نسل راستکاران برکت می بیند. | .2 |
| ثروت و دارائی در خانۀ او می باشد و عدالتش تا به ابد پایدار است. | .3 |
| نور برای راستکاران در تاریکی طلوع می کند، او بخشنده و رحیم و عادل است. | .4 |
| سعادتمند است شخصی که رحیم و قرض دهنده باشد. او کارهای خود را با انصاف انجام می دهد. | .5 |
| او هرگز جنبش نمی خورد. شخص عادل تا به ابد یاد می شود. | .6 |
| از خبر بد نمی ترسد، دل او پایدار است و بر خداوند توکل دارد. | .7 |
| دل او استوار است و نمی ترسد تا آرزوی خویش را بر دشمنان خود ببیند. | .8 |
| از روی سخاوت به نیازمندان کمک می کند، عدالتش تا به ابد پایدار است و عزتمند و با قدرت می گردد. | .9 |
| شخص شریر این را دیده، غضبناک می شود و دندانهای خود را فشرده، دلش آب می گردد. آرزوی شریران زایل می شود. | .10 |
| ← Psalms 112/150 → |