← Proverbs 3/31 → |
فرزندم، هر چه به تو یاد می دهم فراموش مکن و آنچه به تو می گویم به خاطر بسپار. | .1 |
تعلیمات من، سلامتی و عمر طولانی به تو می بخشد. | .2 |
هرگز رحمت و راستی را از خود دور مکن، آن ها را زیب گردنت نما و بر لوحۀ سینه ات بنویس. | .3 |
اگر چنین کنی، محبوبیت و رضامندی در نظر خدا و انسان خواهی یافت. | .4 |
از دل و جان بر خداوند توکل کن و بر عقل خود تکیه مکن. | .5 |
در تمام کارهایت خداوند را به خاطر داشته باش و او راه ترا راست می گرداند. | .6 |
از عقل و حکمت خود لاف نزن، از خداوند بترس و از بدی دوری کن. | .7 |
اگر چنین کنی، شفا یافته نیرو و قوّت به دست می آوری. | .8 |
خداوند را احترام نما و از دارائی خود و از اولین محصول زمین خود قسمتی را به او تقدیم کن. | .9 |
اگر چنین کنی انبارهایت پُر از نعمت و خمره هایت پُر از شیرۀ انگور خواهد شد. | .10 |
وقتی خداوند تو را اصلاح می کند، خوب توجه کن و وقتی تو را سرزنش می کند، دلگیر نشو. | .11 |
همان طوریکه هر پدرِ با محبت، برای اصلاح فرزند محبوب خود، او را سرزنش می کند، خداوند هم ترا اصلاح می نماید. | .12 |
خوشا به حال کسی که عقل و هوش می یابد، | .13 |
زیرا ارزش آن از طلا و نقره بیشتر است. | .14 |
حکمت از جواهرات گرانبهاتر و از هرچه آرزو کنی با ارزش تر است. | .15 |
حکمت به تو عمر طولانی و ثروت و احترام عطا می کند. | .16 |
حکمت در زندگی تو را کامیاب کرده و به راه آرامش و خوشی راهنمائی می کند. | .17 |
حکمت برای کسانیکه از میوۀ آن استفاده می کنند، درخت حیات است، و خوشا به حال کسی که همیشه از آن میوه می خورد. | .18 |
خداوند زمین را به حکمت خود آفرید و آسمان ها را با دانایی خود بنا کرد. | .19 |
بر اثر دانش او چشمه فوران کرد و باران از ابر ها بر زمین بارید. | .20 |
ای پسرم، عقل و قضاوت درست و عادلانۀ خود را حفظ کن و نگذار از تو دور شوند. | .21 |
این دو خصلت به تو نیروی حیات می بخشند و زندگی ترا زینت می دهند. | .22 |
آنگاه به سلامتی راه خود را طی می کنی و شکست نمی خوری. | .23 |
بدون ترس می خوابی و تمام شب براحتی استراحت می کنی. | .24 |
از بلاهای ناگهانی، که مانند طوفان بر شریران نازل می شود، نخواهی ترسید. | .25 |
خداوند از تو محافظت می کند و نمی گذارد که در دام گرفتار شوی. | .26 |
تا می توانی از احسان کردن به محتاجان کوتاهی مکن. | .27 |
اگر می توانی حالا به همسایه ات کمک کنی، به او نگو: «برو و فردا بیا.» | .28 |
در مورد همسایه ات که نزدیک تو زندگی می کند و به تو اعتماد دارد، نیت بد نداشته باش. | .29 |
با کسی که به تو بدی نکرده است، بی سبب چون و چرا مکن. | .30 |
به مردمان ظالم حسادت نورز و از آن ها پیروی منما. | .31 |
چون خداوند از مردم ظالم متنفر است، اما با اشخاص راستکار دوستی دارد. | .32 |
لعنت خداوند بر خانۀ شریران است، اما خانۀ عادلان را برکت می دهد. | .33 |
خداوند به مردم مغرور توجهی ندارد اما فروتنان را سرافراز می کند. | .34 |
خردمندان عزت و جلال به دست می آورند، اما نادانان رسوائی خود را بیشتر خواهند کرد. | .35 |
← Proverbs 3/31 → |