← Proverbs 23/31 → |
وقتی با شخصی مهمی غذا می خوری، بخاطر داشته باش که با چه کسی نشسته ای. | .1 |
اگر شخص پُرخوری هستی، کارد را بر گلوی خود بگذار | .2 |
و حریص غذاهای لذیذ او نباش، زیرا ممکن است ترا فریب بدهد. | .3 |
عاقل باش و برای کسب ثروت، خود را خسته نکن، | .4 |
زیرا ثروت پایدار نیست و مانند عقاب می پرد و ناپدید می شود. | .5 |
از خوان شخص خسیس غذا نخور و برای طعام های لذیذ او حریص نباش، | .6 |
زیرا او حساب هرچه را که بخوری در فکر خود نگاه می دارد. او تعارف می کند و می گوید: «بخور و بنوش»، اما این را از صمیم دل نمی گوید. | .7 |
لقمه ای را که خورده ای استفراغ خواهی کرد و تشکرات تو برباد خواهند رفت. | .8 |
آدم احمق را نصیحت نکن، زیرا او سخنان حکیمانۀ ترا بی اهمیت می شمارد. | .9 |
سرحد مُلک خود را که از قدیم تعیین شده تغییر نده و زمین یتیمان را بزور نگیر، | .10 |
زیرا خداوند «حامی» آن ها باقدرت است و به داد آن ها می رسد. | .11 |
وقتی معلم ترا تعلیم می دهد، از صمیم دل به سخنان آموزندۀ آنها گوش بده. | .12 |
از تأدیب کردن فرزند خویش کوتاهی نکن، زیرا تنبیه او را نمی کشد، | .13 |
بلکه جان او را از هلاکت نجات می دهد. | .14 |
فرزندم، اگر حکمت بیآموزی، دل من شاد می شود، | .15 |
و هنگامی که سخن راست بگوئی تمام وجودم به وجد می آید. | .16 |
به بدکاران حسادت نورز، بلکه آرزوی تو اطاعت از خداوند باشد، | .17 |
زیرا در اینصورت آیندۀ خوبی خواهی داشت و امید تو برباد نخواهد رفت. | .18 |
فرزندم، عاقل باش و به سخنانم گوش بده. در راه راست قدم بردار | .19 |
و با مردم شرابخور و شکم پرست معاشرت نکن، | .20 |
زیرا کسانی که کارشان فقط خوردن و خوابیدن است، فقیر و محتاج می شوند. | .21 |
به نصیحت پدرت که ترا به وجود آورده است، گوش بده و مادرت را هنگامی که پیر می شود، خوار نشمار. | .22 |
در پی حقیقت باش و حکمت و ادب و دانش را کسب کن و به هیچ قیمتی آن ها را از دست نده. | .23 |
فرزند راستکار و دانا باش تا باعث خوشی و خوشنودی پدر و مادرت شوی. | .24 |
فرزند راستکار و دانا باش تا باعث خوشی و خوشنودی پدر و مادرت شوی. | .25 |
فرزندم، سخنان مرا بشنو و زندگی مرا سرمشق خود قرار ده. | .26 |
بدان که زن بدکاره دام خطرناکی است. | .27 |
او مانند راهزن در کمین قربانی های خود می نشیند و به تعداد مردم خیانتکار می افزاید. | .28 |
مصیبت و بدبختی نصیب چه کسی می شود؟ آن کیست که همیشه جنگ و دعوا برپا می کند، بی جهت زخمی می شود و چشمانش تار می گردند؟ | .29 |
کسی که دایم شراب می خورد و بدنبال میگساری می رود. | .30 |
پس فریفتۀ شراب گلگون نشو که در پیاله به تو چشمک می زند و بعد آهسته از گلویت پائین می رود، | .31 |
در آخر، مثل مار کشنده ترا نیش می زند و مانند کفچه مار ترا می گزد. | .32 |
چشمانت چیزهای عجیب و غریب می بینند و گرفتار وهم و خیال می گردی. | .33 |
مانند کسی می شوی که در بحر خوابیده و با امواج آن دست و پنجه نرم می کند. | .34 |
می گوئی: «مرا زدند، اما دردی را احساس نمی کنم. چه وقت به هوش می آیم تا یک پیالۀ دیگر بنوشم؟» | .35 |
← Proverbs 23/31 → |