← Proverbs 19/31 → |
بهتر است انسان فقیر باشد و با صداقت زندگی کند، از اینکه یک دروغگوی احمق باشد. | .1 |
داشتن دل و جرأت بدون حکمت بی فایده است و عجله باعث اشتباه می شود. | .2 |
انسان با حماقتِ خود زندگی خود را تباه می کند و بعد گناه را به گردن خداوند می اندازد. | .3 |
شخص ثروتمند دوستان بسیار پیدا می کند، اما دوستان آدم فقیر از او جدا می شوند. | .4 |
شاهد دروغگو بی جزا نمی ماند و کسی که به دروغ سخن گوید، جان سالم بدر نخواهد برد. | .5 |
مردم خوش دارند که پیش بزرگان شیرین زبانی کنند و با کسانی دوست شوند که سخاوت و بخشش می کنند. | .6 |
وقتی انسان فقیر شود، حتی خویشاوندانش او را ترک می کنند، چه رسد به دوستانش، و کوشش او برای بازیافتن آن ها بجائی نمی رسد. | .7 |
هر که در تلاش حکمت است، جان خود را دوست دارد و هر کسی که برای حکمت ارزش قایل شود، سعادتمند خواهد شد. | .8 |
شاهد دروغگو بی سزا نمی ماند و کسی که همیشه دروغ می گوید، هلاک خواهد شد. | .9 |
شایسته نیست که شخص احمق در ناز و نعمت بسر ببرد و یا یک غلام بر امیران حکومت کند. | .10 |
کسی که خشم خود را فرو می نشاند، عاقل است و آنکه از گناهان دیگران چشم می پوشد، سرفراز خواهد شد. | .11 |
غضب پادشاه مانند غرش شیر است، اما خوشنودی او مثل شبنمی است که بر سبزه می بارد. | .12 |
فرزند نادان بلای جان پدر خود است و غرغرهای زن بهانه گیر مثل قطرات آبی است که دایم در حال چکیدن می باشد. | .13 |
خانه و ثروت از اجداد به ارث می رسد، اما زن عاقل هدیۀ خداوند است. | .14 |
کسی که تنبل است و زیاد می خوابد، گرسنه می ماند. | .15 |
از احکام خدا پیروی کن تا زنده بمانی، زیرا هر کسی که آن ها را ناچیز شمارد، خواهد مُرد. | .16 |
وقتی به یک فقیر کمک می کنی، مثل این است که به خداوند قرض می دهی و خداوند است که قرض ترا ادا می کند. | .17 |
فرزند خود را تا که دیر نشده تربیه کن؛ اگر غفلت نمائی، زندگی او را تباه خواهی کرد. | .18 |
اگر کسی تندخوئی کند، بگذار که عاقبتش را ببیند، زیرا در غیر آن او به تندخوئی خود ادامه خواهد داد. | .19 |
اگر به پند و نصیحت گوش دهی، تا آخر عمر از حکمت برخوردار خواهی بود. | .20 |
انسان نقشه های زیادی در سر می پروراند، اما نقشه هائی که مطابق با خواست خدا باشد، اجراء خواهند شد. | .21 |
مهر و وفا زینت انسان است. بهتر است که انسان فقیر باشد نه دروغگو. | .22 |
خدا ترسی به انسان حیات می بخشد و او را کامیاب ساخته از هر بلائی محفوظ می دارد. | .23 |
آدم تنبل دست خود را بسوی بشقاب دراز می کند، اما از فرط تنبلی لقمه را به دهان خود نمی گذارد. | .24 |
شخص مسخره کننده را سرزنش کن تا مایۀ عبرت جاهلان شود. اشتباهات شخص فهمیده را به او نشان بده تا فهمیده تر گردد. | .25 |
هر کسی که با پدر خود رفتار بد می کند و مادر خود را از خانه بیرون می راند، ننگ و رسوائی بار می آورد. | .26 |
فرزندم، اگر از تعلیم دست بکشی، به معرفت نمی رسی. | .27 |
شاهد پست و فرومایه عدالت را ببازی می گیرد و از گناه کردن لذت می برد. | .28 |
مردم مسخره کننده و اشخاص احمق مجازات خواهند شد. | .29 |
← Proverbs 19/31 → |