←  Proverbs 17/31   →
خوردن نان خشک در آرامش بهتر است از خوردن غذای شاهانه در خانه ای که در آن جنگ و دعوا باشد. .1
غلام دانا بر پسر شرور آقای خود تسلط خواهد یافت و در ارثی که به او می رسد، شریک خواهد شد. .2
طلا و نقره را آتش می آزماید و دل انسان را خدا. .3
آدم بدکار از همنشینی با مردم بد لذت می برد و مرد دروغگو از همنشینی با اشخاص دروغگو. .4
مسخره کردن مردم فقیر به منزلۀ مسخره کردن خدائی است که آن ها را آفریده است. کسانی که از غم و بدبختی دیگران خوشحال می شوند، بی سزا نخواهند ماند. .5
تاج افتخارِ اشخاصِ پیر، نواسه های شان می باشند و تاج افتخار فرزندان، والدین شان. .6
شخص نجیب هرگز دروغ نمی گوید و آدم احمق هرگز حرف با منطق بر زبان نمی آورد. .7
بعضی مردم به این فکر هستند که رشوه معجزه می کند و آن ها را در هر کاری موفق می سازد. .8
کسی که تقصیر دیگران را می پوشاند، محبت ایجاد می کند، اما شخصی که آنرا آشکار می سازد، باعث جدائی دوستان می گردد. .9
تأثیرِ یک ملامت به شخص فهیم بیشتر است از صد ضربۀ تازیانه به آدم احمق. .10
مردم بدکار فقط در فکر تمرد هستند، بنابراین، بشدت مجازات خواهند شد. .11
روبرو شدن با ماده خرسی که چوچه هایش را از او گرفته اند، بهتر است از روبرو شدن با شخص نادانی که گرفتار حماقت شده است. .12
اگر خوبی را با بدی تلافی کنی، بلا از خانه ات دور نخواهد شد. .13
شروع کردن دعوا مانند ایجادِ رخنه در سد آب است، به جر و بحث خاتمه بده پیش از آنکه به دعوا منجر شود. .14
خداوند از کسانی که بیگناه را محکوم و گناهکار را تبرئه می کند، متنفر است. .15
صرف پول برای آموزش شخص احمق بیفایده است، زیرا او طالب حکمت نیست. .16
دوست واقعی در هر موقعیتی محبت می کند و اقارب برای کمک در هنگام مشکلات، تولد یافته اند. .17
تنها شخص بی عقل است که ضامن شخص دیگری می شود. .18
شخص ستیزه جو گناه را دوست دارد و آدم بلند پرواز خرابی ببار می آورد. .19
شخص بد اندیش کامیاب نخواهد شد و آدم فریبکار در دام بلا گرفتار خواهد گردید. .20
فرزند احمق مایۀ غم و غصۀ والدین خود می باشد. .21
خوشی دل مانند دوا شفا بخش است، اما روح پژمرده انسان را بیمار می کند. .22
آدم بدکار پنهانی رشوه می گیرد و مانع اجرای عدالت می شود. .23
هدف مردم عاقل تحصیل حکمت است، اما شخص جاهل در زندگی هیچ هدفی ندارد. .24
فرزند احمق مایۀ غم و اندوه پدر و تلخکامی مادر است. .25
مجازات کردن اشخاص بیگناه و جزا دادن مردم نجیب بخاطر صداقت شان کار درستی نیست. .26
شخص دانا کم حرف می زند و آدم عاقل آرام و صبور است. .27
حتی شخص احمق هم اگر خاموش باشد و حرف نزند، او را دانا و فهمیده می شمارند. .28
←  Proverbs 17/31   →